Jak wskazuje na to temat tego wpisu, sport może, a nawet powinien być dosłownie dla wszystkich dzieci.
Jak rozumieć te słowa?
Tego chyba nie trzeba tłumaczyć:
dorosłym osobom
rodzicom
kolegom
koleżankom
Ponieważ każda z tych osób zrozumie te słowa, tylko czasami o nich może zapomnieć. Najważniejsze jest to, żeby dzieci ogarnęły sens tego przekazu.
Także apeluję.
Po pierwsze,
do rodziców (tłumaczcie swoim dzieciom)
Po drugie,
do młodzieży (objaśniajcie waszym młodszym kolegom, koleżankom, braciom, siostrom)
Sport jest dla wszystkich dzieci
Nie można nikogo odsuwać od sportu, ponieważ powodem jest jego:
stan zdrowia
kondycja fizyczna
umiejętności w danej dyscyplinie
sprawność fizyczna
nadwaga czy niedowaga
brak sympatii ze strony pozostałych w grupie
wyznanie religijne
kolor skóry
pozycja społeczna jego rodziców
płeć
itd.
Każde dziecko, które chodzi na zajęcia grupowe bez względu, jaka jest to dyscyplina sportu to…
Przynależy do niej, jest jej częścią i razem wszyscy tworzą drużynę. Właśnie to jest najważniejsze. Reszta nie ma znaczenia.
Liczy się tylko sport
W większości takich grup są dzieci, które mają różne oczekiwania co do zajęć sportowych. Jeden przychodzi po to, żeby pobawić się, drugi przychodzi spędzić aktywnie czas ze swoimi rówieśnikami ze szkoły, a jeszcze inny chce zostać zawodowym sportowcem. Oprócz tego są jeszcze dzieci, które wypychane są na siłę przez swoich rodziców. Osobiście nie spotkałem się z takim dzieckiem w mojej Akademii. Słyszałem tak od kilku znajomych trenerów.
W takich grupach są różne charaktery, odmienne poglądy, ale to nie jest istotne.
Najważniejsze, że sport powinien być dla wszystkich dzieci. Każde dziecko, każdy rodzic, trener, prezes klubu-akademii
musi o tym Pamiętać.
Dlaczego wymieniłem tutaj trenera, prezesa klubu bądź akademii? Czy oni nie rozumieją, że sport jest dla wszystkich dzieci?
W Polsce są kluby piłkarskie, które nie wyznają takich słów i nie biorą sobie ich do serca, robiąc nieumiejętnie selekcję. Wytwarzają na całej drużynie presję wyniku. Wiąże się to z odsuwaniem niektórych dzieci od sportu, a konkretnie od piłki nożnej.
Nie wiem, jak jest w innych dyscyplinach sportu, ponieważ nie jestem ekspertem w każdej dziedzinie sportu, ale dowiem się i napiszę to w kolejnych artykułach.
Tak nie powinno być, ponieważ sport, piłka nożna powinna być dla każdego dziecka.
O nieumiejętnej selekcji, jaką stosują niektóre, większe kluby opisałem w moim e-booku. Parę słów do rodziców. Przedstawiłem również pewne sytuacje, ponieważ są rodzice, którzy nie rozumieją, po co robi się podziały grup. Nie dopuszczają do siebie myśli, że dzieci prezentują różne poziomy umiejętności piłkarskich, sprawności fizycznej czy nawet podejścia mentalnego. Oprócz tego uważają trenerów za cudotwórców. Rodzice oczekują odpowiedniego wyszkolenia dzieci, ale bez własnego zaangażowania, jest to dla trenera trudny proces. Może trener ma wpływ na podniesienie tych czynników, ale rodzic też powinien mieć.
Na przykład podejście mentalne powinno być w roli rodzica, ponieważ widzi się z nim na co dzień. Trener widzi się z dziećmi średnio 2-3 razy w tygodniu na 1,5 godziny. Dlatego nie jest w stanie przekazać przez ten czas tylu informacji co rodzic w ciągu dnia.
Wzajemna pomoc, zdrowa relacja na linii trener-rodzic
To są rzeczy, które moim zdaniem są niezbędne, najważniejsze w całej przygodzie dziecka ze sportem.
Więcej o relacji na linii trener-rodzic i budowaniu atmosfery napisałem w artykule pt. Pozytywny klimat.
Czemu o tym piszę?
Dlaczego tak ważne jest wspieranie wszystkich dzieci?
Chciałbym uniknąć przynajmniej w jakimś stopniu rozszerzenia zjawiska zwanymBullyingiem. Potocznie nazywanym 'mobbingiem dziecięcym’.
W skrócie Bullying to nic innego jak:
nękanie dzieci przez swoich rówieśników
przemoc fizyczna, ale też psychiczna wobec innych dzieci
ogólna agresja ze strony dzieci 'tych silniejszych’, 'większych’ w stosunku do 'słabszych’
prześladowanie
Bullying – Opłakany w skutkach
Takie zachowanie może być traumatyczne dla dzieci w szkole, na podwórku, na zajęciach sportowych, ćwiczeniach pozalekcyjnych. Ponieważ taki rodzaj spędzania wolnego czasu przez dzieci powinien sprawiać im przyjemność, radość.
Więcej na ten temat znajdziecie w moim e-booku ’Parę słów do rodziców’, który jest całkiem za darmo. Przede wszystkim najbardziej godne uwagi są w nim niektóre sytuacje z moich treningów, które świadczyły o małym zalążku takiego zdarzenia. Najważniejsze, że wraz z rodzicami szybko zareagowaliśmy i problem zniknął.
Dlatego takie ważne jest, żeby pilnować dzieci, rozmawiać z nimi, tłumaczyć, że sport jest dla każdego.
Nikt nie zmusza do zawierania przyjaźni ze wszystkimi uczestnikami zajęć sportowych, ponieważ nie ma takiej drużyny na świecie, gdzie wszyscy są dla siebie przyjaciółmi w życiu prywatnym.
FIFA od wielu lat, podczas imprez piłkarskich na Świecie, promuje hasło ”No to Racism”. Mówi ono, NIE dla rasizmu.
W naszym przypadku można śmiało użyć słów ”Nie dla Bullyingu. Sport jest dla wszystkich dzieci”
Niech te słowa zapadną głęboko w pamięci oraz pozostaną na zawsze w sercach wszystkich dzieci, rodziców, trenerów.
JUDO poprawi zwinność i gibkość. Wpłynie pozytywnie na postawę ciała oraz ukształtuje charakter u każdego dziecka.
JUDO. Szybki i skuteczny sposób na poprawę sprawności fizycznej u dziecka
Najlepszą drogą do budowania poprawnejpostawy ciała oraz sprawności fizycznej u dzieci jest JUDO.
Jest wiele powodów dla których warto, związać się z tą dyscypliną. Jednym z najważniejszych jest – znaczący wpływ na poprawę sprawności fizycznej. Dlaczego? Ponieważ wszystkie ćwiczenia wykonywane podczas zajęć kształtują ciało dziecka. Wśród najmłodszych, zaledwie kilka treningów spowoduje poprawę sprawności fizycznej.
Filozofia Judo
A to dzięki urozmaiconym ćwiczeniom, które przypominają gimnastykę całego ciała.
W dzisiejszych czasach największym problemem wśród dzieci jest 'otyłość’. Jednak nie możemy zapomnieć, że problemy ortopedyczne, stanowią również poważny kłopot. Wynika to oczywiście ze stylu życia i braku odpowiedniej dawki ruchu. Otyłość u dzieci jest bardziej zauważalna przez rodziców. Natomiast wady ortopedyczne takie jak: asymetria, skrzywienie kręgosłupa – już takie łatwe do zauważenia nie są.
Trening judo pomaga rozwiązać te dwa problemy na raz. W tym przypadku idealnie sprawdza się powiedzenie „Im wcześniej, tym lepiej”. Być może problem z asymetrią, czy skrzywieniem kręgosłupa, nie wystąpi, jak nasza pociecha przygodę z judo zacznie już od najmłodszych lat.
Trenerzy podczas treningu uczą zawodników między innymi: rzutów, padów na mate, przewrotów. Większość powtarza się na obie strony. Taka technika ćwiczeń może pomóc dziecku w walce ze skrzywieniem kręgosłupa lub zapobiegnie jego rozwojowi. Dlaczego?
Wykonywanie ćwiczeń na obie strony, powoduje zaangażowanie mięśni po obu stronach ciała. A ten aspekt ma znaczący wpływ na prawidłową postawę dziecka. Co więcej, ćwiczenia podczas rozgrzewki (stretching), wpłyną na wzmocnienie mięśni grzbietu i brzucha. Jednak najbardziej godnym uwagi jest miejsce gdzie odbywają się takie zajęcia. Jest to miękka mata, a podczas treningu zawodnik ćwiczy na boso. Niewątpliwie jest to duży plus dla stóp dziecka. Ponieważ stopy kształtują się właśnie w okresie dojrzewania. Wady stóp to prawdziwa plaga wśród dzieci i młodzieży. Zatem walczmy z asymetrią już od najmłodszych lat.
JUDO dla dorosłych
Judo to świetna zabawa dla każdego członka rodziny.
Zajęcia dla dorosłych prowadzi praktycznie każdy klub judo. Tutaj nie ma podziału na kategorie wiekowe. Na treningi judo może chodzić dosłownie każdy.
Głównym celem takich zajęć jest poprawa samopoczucia, a przede wszystkim kondycji fizycznej. Początkujący bez obaw mogą liczyć na indywidualną pomoc ze strony trenera. Podczas zajęć duży nacisk kładzie się na ćwiczenia ogólnorozwojowe. Praktycznie 3/4 czasu poświęca się nauce techniki w stójce oraz w parterze. Następnie te elementy zawodnicy wykorzystują podczas kolejnego etapu treningu tzw. Randori (sparing z partnerem).
seiryoku-zen’yō
maksimum skuteczności przy minimum wysiłku
jita-kyōei
czynić dobro nawzajem, dla dobra ogółu
Dlatego jest to doskonała forma ćwiczenia samoobrony. A nigdy nie wiemy, co w przyszłości może nam się przydarzyć. Osobiście już nie mogę się doczekać, kiedy moja córka dorośnie i pójdę z Nią na takie zajęcia.
Początek przygody dziecka z judo, nie wiąże się z dużym wydatkiem
Jakie poniesiemy koszty związane z rozpoczęciem treningów przez naszą pociechę?
Na początek nie musimy się martwić praktycznie o nic. Ponieważ koszty związane z judo obejmują tylko opłatę za zajęcia. Średnio koszt waha się między 100-150 zł za miesiąc. Co więcej, w większości klubów pierwsze treningi są za darmo. Jest to trening 'adaptacyjny’. Sam taką metodę stosuję w swojej akademii. Jest to czas dla dziecka, żeby zapoznał się z pozostałymi uczestnikami zajęć, ale w szczególności z dyscypliną.
Nie trzeba od razu kupować najlepszej jakości judogi (strój do treningu judo). Ponieważ na początek ono nie będzie aż tak potrzebne. W pierwszej kolejności dziecko musi poznać podstawowe techniki padania, aby móc uczestniczyć w Randori.
Jak już zdecydujemy się na zakup kimona, to przedział cenowy jest już trochę większy, niż w przypadku opłat za zajęcia. Kimono możemy już kupić od 49 zł na przykład w Decathlonie lub na Allegro za 79 zł). A jeśli ktoś ceni sobie jakość… to za 199 zł w sklepie Graund Game. Rodzajów, kolorów jest cała masa. Pozostawiam tę decyzję rodzicom i oczywiście dzieciom.
3 zalety dla których warto, żeby dzieci ćwiczyły judo
Judo jako forma aktywności fizycznej posiada wiele zalet. Ćwiczenia kształtują takie cechy motoryczne jak: siła, koordynacja, zwinność, gibkość. Są one bardzo ważne podczas rozwoju każdego młodego sportowca. Postanowiłem jednak wyodrębnić trzy zalety, które moim zdaniem są najważniejsze lub wyróżniają judo na tle innych dyscyplin.
Pierwsza zaleta. Zajęcia grupowe.
W obecnych czasach uczestnictwo naszej pociechy w zajęciach grupowych jest niezmiernie istotne. Ponieważ statystyki nie kłamią. Nasze dzieci coraz częściej w wolnym czasie na przykład od nauki, wybierają-stateczną formę spędzania go.
W judo zajęcia grupowe odbywają się w formie zabawy. Trenerzy tak dobierają ćwiczenia, aby jak największa ilość dzieci była w ciągłym ruchu. Zajęcia grupowe są ogólnorozwojowe i angażują całe ciało. Taka forma ćwiczeń w szczególności zapobiegnie powstaniu napięć mięśniowych, które mogą źle wpłynąć na proces kształtowania sylwetki. Brak kontaktu z rówieśnikami, może również przełożyć się na funkcjonowanie z ludźmi w dorosłym życiu.
Druga zaleta. Sport mało kontuzyjny.
Wbrew pozorom i utartej opinii o sztukach walki, judo dla dzieci jest mało kontuzyjnym sportem. A dlaczego? Odpowiedź jest prosta. Dzięki ogólnorozwojowym ćwiczeniom, które włączają większość partii mięśniowych (wzmacniając je)-ciało dziecka jest silniejsze i mniej podatne na mikrourazy. Co więcej, sprawniejsze i silniejsze dziecko, lepiej poradzi sobie na każdym etapie rozwoju.
Trzecia zaleta. Początek przygody z judo dla 3-latka.
Tak to prawda. Na zajęcia judo zapisać można nawet 3 letnie dziecko. Jeśli się wyróżnia na tle swoich rówieśników sprawnością ruchową, to czemu nie zapisać dziecko na takie zajęcia. Świetnym przykładem na to może być: Funny judo lub wypowiedź pewnego rodzica na forum internetowym, lecz o tym w dalszej części.
Judo dla najmłodszych
Judo to dla dzieci niezliczone wartości, które kształtują charakter
Sport kształtuje charakter. Nie ważne czy to jest piłka nożna, siatkówka czy sztuki walki. Każda dyscyplina ma swoje atuty. Nie inaczej jest z judo. Wraz z innymi sztukami walki pokaże dziecku wiele wartościowych cech charakteru.
Najbardziej godnym uwagi jest nauka trzech wartości, które są niezbędne do rozwoju każdego dziecka. Jest to: pewność siebie, punktualność i szacunek.
Pewność siebie to przede wszystkim pomoc innym, umiejętność reagowania w niekomfortowej sytuacji, opanowanie oraz spokój ducha. Tak powinno być w przypadku każdego z nas. Nie tylko u dziecka. Pewność siebie powinniśmy kształtować od najmłodszych lat. Pielęgnować na każdym etapie życia. Judo na pewno w tym pomoże.
Punktualność. Jest to bardzo ważna cecha, którą łatwo zaszczepić na całe życie. Dzięki niej dziecko dobrze zorganizuje swój plan dnia, co pozwoli mu na lepszą realizację swoich celów. Organizacja całego dnia, tygodnia, miesiąca jest bardzo ważna, ponieważ ten nawyk pozwoli dziecku na lepsze funkcjonowanie w dorosłym życiu. Więcej na temat planu tygodniowego i organizacji znajdziesz w darmowym e-booku Parę słów do rodziców.
Szacunek. Posiadanie tej cechy jest niezbędne do uczestniczenia w jakichkolwiek zajęciach sztuk walki. Szacunek to fundament podczas zajęć: judo, karate, aikido i wielu innych sportów walki. Od zawodników wymaga się przede wszystkim szacunku do trenera i swojego przeciwnika na macie. Jeśli ktoś umiejętności zdobyte podczas zajęć, wykorzystuje do ulicznych bijatyk. To okazuje wtedy brak szacunku do trenera, a w szczególności do całej dyscypliny. Taki zawodnik nie ma miejsca w grupie.
Rozmowa na forum – „Judo dla dzieci od trzeciego roku życia”
A teraz obiecana rozmowa z pewnego forum internetowego. Rozmowa dotyczyła treningów judo dla dzieci odtrzeciego roku życia. Cała rozmowa pokazała jak duża liczba rodziców, ma złe przekonania co do aktywności fizycznej u dzieci. Przytoczę z tej rozmowy wypowiedź pewnej Pani na temat judo i oczywiście wszystkich sportów walki. To tylko niektóre wypowiedzi.
„Mój mąż i moja mama zareagowali podobnie jak ja. Chyba nic w tym dziwnego. Mam proste pytanie, czy Wasze dzieci już nauczyliście mówić? Liczyć? Rysować? Bo to są chyba zajęcia odpowiednie dla tego wieku. Sama mam trzy letniego syna i nie wyobrażam sobie by nadmiar swojej energii miał wyładowywać na kimś. Tym bardziej nie chciałabym żeby czyjś dzieciak się wyżywał na moim…A dzieciom nadmiernie naładowanym należy polecić ich własnych rodziców-tak celem rozładowania. Kilka prawych sierpowych i lewych prostych dla zyskania równowagi umysłu”.
Odpowiedzi było dużo. Wybrałem dwie z nich.
Aniu. Po pierwsze, w judo nie ma sierpowych… a każdy maluch fikołki lubi robić. Nie myl sportów walki dla dorosłych z tym co serwuje się maluchom. Walki wschodnie to świetna, dynamiczna i ogólnorozwojowa gimnastyka korekcyjna, połączona z baaardzo duża dawką ćwiczeń relaksacyjnych i rozluźniających. Bo na te rzeczy w filozofii wschodniej bardzo się zwraca uwagę. Moje dzieci od 4 roku życia chodziły na karate, a ćwiczenia w parach zaczęły się odbywać od 6-7 roku życia… Ignorancja cnotą nie jest, nawet jak występuje zespołowo.
Owszem moje trzyletnie dziecko świetnie mówi, rysuje zgodnie ze swoim wiekiem i liczy do ośmiu. Nie czyta i nie pisze, ale rozpoznaje kilka liter. Co więcej, rozwija się normalnie. A w tym wieku (jak w każdym) tak samo ważny jest rozwój fizyczny. Jeśli wyobrażasz sobie zajęcia dla 3-latka jako trening kilka razy w tygodniu po to żeby dziecko mogło kłaść na łopatki swoich rówieśników, to współczuję braku wyobraźni…
Podsumowanie
Zapisz dziecko na zajęcia judo. Poprawisz jego sprawność fizyczną oraz samopoczucie. Dyscyplina ta nie wymaga dużego nakładu finansowego. Przestań się obawiać sportów walki i zacznij wraz z dzieckiem tę niesamowitą przygodę. Pozwól fachowcom pracować nad sprawnością fizyczną twojego dziecka. Zdrowe, wysportowane i szczęśliwe dziecko=szczęśliwy rodzic.
Teqball jest dyscypliną mało znaną w Polsce. Jednak ma już swoich kibiców, a przede wszystkim profesjonalnych zawodników. Na Świecie zdobywa coraz większą popularność. W promowanie teqballu zaangażowały się między innymi takie gwiazdy futbolu jak: Ronaldinho i Carles Puyol (obaj byli zawodnicy Barcelony).
Gdy dowiedziałem się o teqballu, postanowiłem dowiedzieć się czegoś więcej o nim. Informacji na temat tej nowej dyscypliny sportu zaczerpnąłem prosto u źródła.
Patryk Kamiński i TEQBALL
Patryk Kamiński jest czołowym zawodnikiem teqballu w Polsce. Ma na swoim koncie wicemistrzostwo w singlu i mistrzostwo w grze deblowej. Swoją pasją do teqballu zaraził narzeczoną, z którą też zdobył trofeum na jednym z turniejów w grze mieszanej.
Podobnie jak większość młodych chłopców, Patryk swoją przygodę ze sportem zaczął od piłki nożnej. Był najlepszym zawodnikiem w Polsce pod względem techniki. A dowodem na to jest uczestnictwo w konkursach takich jak: Nike Twoja Szansa, czy Piłkarski Diament. Na których miał najlepsze wyniki spośród kilku tysięcy uczestników. Trenował solidnie, ponieważ kocha piłkę nożną. Jego kariera była bardzo ciekawa, ale o tym w dalszej części.
Podczas rozmowy z Patrykiem dowiedziałem się między innymi:
R.B: W teqballu zdobyłeś mistrza Polski w deblu i wicemistrza w singlu. Również w tej dyscyplinie zdobyłeś trofeum w parze mieszanej ze swoją narzeczoną Ewą Król.
Patryk Kamiński: Tak dokładnie.
Opowiesz mi coś na temat tej interesującej dyscypliny sportu?
FINAŁ MIXA
Patryk Kamiński/Ewa Król vs Alicja Bartnicka/Bartłomiej Frańczuk
P.K: Teqball w 2014 roku wymyśliło dwóch węgierskich miłośników piłki nożnej. Był to Gábor Borsány i Viktor Huszár. Jest to jedna z najszybciej rozwijających się dyscyplin na Świecie. Idzie prężnie, ponieważ sponsorzy mocno angażują się w proces promowania jej. Kolejnym dowodem, że dyscyplina się szybko rozwija, jest duża pomoc ze strony profesjonalnych piłkarzy.
R.B:I na pewno stoły znajdą się na całym Świecie. Jest to kwestia czasu.
P.K: Jeszcze chciałbym dodać, że od początku istnienia tej dyscypliny, dominują Węgrzy. Jednak ostatnie mistrzostwa Świata pokazały, że ta dominacja nie jest już taka duża. Świadczy o tym zdobyty złoty medal w grze mieszanej przez brazylijską parę. Pokonali oczywiście parę węgierską. W 2020 roku były to już trzecie z kolei mistrzostwa Świata. Co więcej, były to pierwsze mistrzostwa, gdzie rozegrano trzy konkurencje. Mianowicie: w singlu, deblu i deblu mieszanym. Wystąpiło ponad 40 reprezentacji.
R.B: Podstawowe zasady takie jak:
gra odbywa się na specjalnie zaprojektowanym stole
zadaniem zawodnika jest przebicie piłki na stronę przeciwnika
P.K: Tak oczywiście. W teqballu jest dużo zasad zaczerpniętych z innych dyscyplin. Między innymi z siatkówki, czy siatkonogi. A są to między innymi:
Serwis odbywa się dwa metry od stołu. Wyznaczona jest linia, której nie można przekraczać. Serwisy są dwa. Błąd serwisowy jest kiedy: piłka nie dotknie stołu po stronie przeciwnika oraz piłka dotknie siatki i wpadnie na połowę przeciwnika. Po takich błędach można wykonać drugi serwis.
Kolejnym dobrym przepisem jest Edge ball (czyt. eczball), ponieważ minimalizuje przypadkowo zdobyte punkty. Edge ball jest, kiedy piłka odbije się od krawędzi stołu. Zawodnik może grać, lecz to jest tylko jego decyzja. Jeśli jej nie złapie lub zrezygnuje z odbicia- jest powtórka.
W singlu można odbić trzy razy dowolną częścią ciała (oprócz ręki). Nie można przebić piłki dwa razy z rzędu tą samą częścią ciała.
W deblu jest podobnie. Również można odbić trzy razy, lecz musi to być suma odbić dwóch zawodników. Jeden zawodnik nie może odbić dwa razy tą samą częścią ciała.
Nie można przebijać piłki, będąc na połowie przeciwnika. Trzeba ją zagrać na swoją stronę i dopiero potem przebić na stronę rywala. Podczas przebijania tylko ręka może być na stronie przeciwnika.
R.B: Faktycznie dużo szczegółowych zasad, które trzeba cały czas pamiętać.Jednak nie powinny stanowić problemu dla kogoś kto, regularnie trenuje.
P.K: Jeśli się nie mylę, był to rok 2018. Na pewno w 2016 trafił pierwszy raz do Polski. Była to zasługa Pana Michała Listkiewicza. Zobaczył ją podczas wizyty na Węgrzech i postanowił rozpowszechnić w Polsce. Następnie w 2019 powstał PZTEQ (polski związek teqball), którym zarządza Pan Michał wraz ze swoim synem Kajtkiem.
Jak zaczęła się sportowa kariera wicemistrza Polski w singlu?
P.K: Jako młody zawodnik grałem w piłkę nożną. Przez 5 lat w Polonii Warszawa. Następnie Tata przeniósł mnie na Bródno (tam mieszkam od dziecka). Stworzyliśmy niesamowity zespół, z którym doszliśmy na sam szczyt rozgrywek juniorskich. Droga była trudna, ponieważ jako nowy zespół, zaczęliśmy od najniższego szczebla.
Kiedy skończyłem wiek juniora, miałem epizod w Dolcanie Ząbki, a potem wyjechałem do Austrii. Tam zagrałem rok w IV lidze. Następnie odniosłem kontuzję i nie grałem 1,5 roku. Wróciłem na krótki czas do Polski. Jak już miałem wystarczająco dużo energii, żeby kontynuować karierę, ponownie wyjechałem do Austrii. Tam w sumie spędziłem trzy lata. Podczas gry w 3-4 lidze, poznałem wielu zawodowych piłkarzy. Nie sposób teraz wymienić ich wszystkich. Jednym z nich był grający trener (David Langer), który podczas meczu ligi mistrzów w Libercu, strzelił gola Milanowi. Najważniejsze z tego wszystkiego, że mam dużo miłych wspomnień.
Drugą dyscypliną, z którą związany jestem od niedawna, jest futsal. W Podkowie Leśnej stworzyliśmy drużynę, która składa się przede wszystkim z zawodników teqballu. Doszliśmy już do drugiej ligi, o awans do pierwszej, będziemy walczyć z drużyną ze Zgierza. Dodatkowo naszym małym sukcesem jest, zdobycie Pucharu Polski na szczeblu wojewódzkim.
R.B: Według mnie jak na taką młodą drużynę, to zdobycie Pucharu Polski, nie jest małym sukcesem.Nawet na szczeblu wojewódzkim.
Jak zaczęła się Twoja przygoda z teqballem?
P.K: Kiedy się zaczęła i w jakich to było okolicznościach, niestety nie wiem. Teqball pojawił się znikąd. Zawsze ciągnęło mnie do małych, technicznych gier. Czy to była liga szóstek, czy konkursy w siatkonogę- ja starałem się uczestniczyć w tym. Pierwszą imprezą, na którą zaproszono mnie, były targi. Tam pokazowo grałem przez cały weekend.
R.B: Teqball jak każda dyscyplina wymaga treningu i ciągłego doskonalenia swoich umiejętności.
P.K: Trenuje razem z chłopakami z Bródna. Razem wynajęliśmy salę w liceum zresztą, do którego uczęszczałem. Następnie wstawiliśmy dwa swoje stoły i trenujemy kilka razy w tygodniu.
R.B; Powiedziałeś swoje stoły. Mam rozumieć, że musieliście kupić je za swoje prywatne pieniądze?
P.K: Tak. Prosiliśmy miasto i gminę o pomoc finansową, lecz nie były zainteresowane.
P.K: Trening teqbqllu zasadniczo nie różni się od treningów innych drużynowych dyscyplin. Przede wszystkim trening dostosowuje się do umiejętności zawodników. Mam na myśli ćwiczenie tego elementu, z którym jest największy problem.
R.B: A Ty, z czym masz największy problem? Jaki elementczęsto ćwiczy deblowy mistrz Polski?
P.K: He he… Ja jestem złym przykładem, ponieważ mogę nie trenować miesiąc i nie będzie widać u mnie braków. Po prostu tak mam. Jestem dobrze wyszkolony pod względem techniki.
Co do treningów. Podczas ćwiczenia poszczególnych elementów, świetnie sprawdza się ściana. Można ją wykorzystać dosłownie do wszystkiego. Ćwiczyć można na przykład:
dokładne zagranie w punkt wewnętrzną częścią stopy i jednocześnie przyjęcie piłki
ścinanie- po odpowiednim ustawieniu się przy stole. Ćwiczenie tego elementu można wykorzystać do treningu indywidualnego i deblowego.
Teq Lite można wykorzystać również do indywidualnych treningów.
Jak już jesteśmy przy treningu indywidualnym. Uważam, że jest on potrzebny, ponieważ samo granie przy stole nie daje pożądanego efektu. Jakim jest przede wszystkim utrzymanie formy. Dzięki takiemu treningowi wyszkoliłem już trójkę zawodników.
R.B: Na turniejach w singlu nie ma podziałów na płeć. Kobiety rywalizują o zwycięstwo z mężczyznami. Dlaczego?
P.K: Na obecną chwilę kobiety muszą rywalizować z mężczyznami. Po prostu jest ich za mało i nie można zrobić oddzielnego turnieju dla kobiet.
R.B: Czy kobiety trenują z Wami? Mam na myśli również Twoja narzeczoną.
P.K: Mamy dziewczyny w naszej drużynie i trenujemy wszyscy razem. Jedną z nich jest moja narzeczona Ewa. Bardzo się jej spodobał teqball. Co więcej, możemy aktywnie spędzić czas razem.
R.B: Osiągasz sukcesy na arenie krajowej.
Czy w zagranicznych turniejach miałeś okazję uczestniczyć?
P.K: Moją największą przygodą był wyjazd do Brazylii na turniej Red Bull Neymar Junior Five. Zasady na takim turnieju są proste. Gramy 5×5 przez 10 minut. Bez bramkarzy (z martwym polem przed bramką). Po strzeleniu bramki, jeden zawodnik schodzi. Byłem już na dwóch turniejach i w jednym odpadliśmy dopiero po dogrywce w ćwierćfinale z Bułgarią. Finał był blisko i gra przeciwko Nejmarowi. Jednak małym sukcesem była moja bramka, która znalazła się w TOP 5 bramek turnieju.
R.B: Faktycznie szkoda trochę tego ćwierćfinału, zwłaszcza że dopiero po dogrywce. A jak wiemy dogrywki i rzuty karne na turniejach ądzą się swoimi prawami.
Oprócz Neymara spotkałeś jeszcze jakiegoś sławnego piłkarza?
P.K: Tak. Mam zdjęcia z takimi piłkarzami jak: Ronaldinho, Carlos Puyol, Nuno Gomes, Simao Sambrosa.
R.B: Nie ma co ukrywać, że teqball jest wymagającą dyscypliną. Chcąc osiągać sukcesy, trzeba mieć przede wszystkim nienaganną technikę. A prace nad tym elementem lepiej zacząć jak najwcześniej.
Czy prowadzone są zajęcia dla dzieci?Powstała jakaś Akademia?
P.K: Niestety nie ma. Z tego, co wiem, to w Podkowie Leśnej próbowali zachęcić dzieci, lecz dużego zainteresowania nie było.
Od jakiego wieku młodzi zawodnicy mogą uczestniczyć w treningu teqballu?
P.K: Od jakiego wieku, to trudno stwierdzić. Rok temu byłem na dwutygodniowym objeździe po polskich klubach ekstraklasy. Według mnie zainteresowanie wśród dzieci było całkiem duże. Dzieciaki podchodziły do stołu, chciały odbijać, ale niektóre ledwo wystawały znad stołu. Uważam, że 10-12 rok życia jest chyba najbardziej odpowiedni do rozpoczęcia przygody z teqballem.
R.B: A ja mam nadzieję, że jednak powstanie stół przystosowany dla młodszych dzieci. Ponieważ im wcześniej dziecko zacznie trenować technikę, tym lepiej będzie mu doskonalić pozostałe elementy piłkarskiego rzemiosła.
P.K: Po pierwsze, teqball jest bardzo wkręcający. Jak już się raz przyjdzie, to można złapać tak zwaną zajawkę. Po drugie, znakomity trening techniki dla młodzieży. Umiejętność przyjęcia każdą częścią ciała, na pewno się przyda podczas meczu. Po trzecie, poprawia ruchliwość i koordynację. Po czwartei uważam najważniejsze, myślenie i szybkie podejmowanie decyzji. Właśnie te elementy można fajnie udoskonalić.
R.B: A wiemy nie od dziś, że szybkość (jako cecha motoryczna) w piłce nożnej to nie wszystko. Umiejętność myślenia i dodatkowo szybkiego podejmowania decyzji jest bardzo ważnym elementem wyszkolenia piłkarza.
PODSUMOWANIE
Jak widać, teqball jest dość ciekawą dyscypliną. Daje wiele dobrego dla rozwoju młodego piłkarza, ale czy w Polsce zagości na dłużej? Tego niestety nie wiem… Według mnie teqball może, a nawet powinien stanowić uzupełnienie procesu szkolenia w piłce nożnej. Dlatego zachęcam wszystkich do spróbowania swoich sił w tej dyscyplinie sportu.
Teqball według: Polsatu Sport, byłego zawodowego piłkarza, trenera reprezentacji Polski.
Zachęcam również do obejrzenia kilku filmów na temat teqballu na YouTube. Jest między innymi film z piłkarzami pierwszej reprezentacji.
Napoje energetyczne i opisany szczegółowo ich skład. Zanim napijesz się tego ”pysznego” napoju-przeczytaj jego skład.
Napoje Energetyczne oraz ich skład rozłożony na części drobne.
Napoje Energetyczne znane są na całym świecie, a w skład takich napoi wchodzi masa związków chemicznych. Są to związki organiczne i nieorganiczne. Związki te powtarzają się niemalże w każdym energetyku. Napoje różnią się nieznacznie kilkoma składnikami, lecz to już jest zależne od producenta. Jednak większość z nich ma takie samo działanie.
Według opinii wielu specjalistów z dziedziny: dietetyki, sportu, fizjologii człowieka, czy nawet większości lekarzy- energetyki źle wpływają na ludzki organizm.
W związku z tym wziąłem pod lupę 3 najpopularniejsze w Polsce napoje energetyczne i omówię ich skład. Oczywiście każdy składnik będzie przedstawiony w sposób jak najbardziej obiektywny i zrozumiały.
Nie używając reklamy, ponieważ należę do osób, które nie spożywają tego typu używek, przedstawię wam, co wchodzi w skład:
Skrzydlatego Byka
Czarnej puszki
Potwora o trzech pazurach
Jak wspomniałem, skład napoi jest niemalże identyczny. Wszystkie składniki przydzieliłem do odpowiedniej grupy, które omówię poniżej. A są to:
Większość z nich jest związkami organicznymi. Jak sama nazwa wskazuje, związki organiczne, występują naturalnie w żywym organizmie. Wydawałoby się, że spożywanie takich związków, może wpłynąć tylko korzystnie na nasz organizm. Przecież dostarczamy wartości, które występują w naturalnym środowisku.
Właśnie wydawałoby się!
W obecnych czasach z każdego organicznego związku można otrzymać jego syntetyczny (sztuczny) odpowiednik. A to już do końca takie zdrowe nie jest…
Napoje energetyczne i wchodzące w ich skład SUBSTANCJE POBUDZAJĄCE (kofeina, tauryna, guarana)
Kofeina. Temat kofeiny jest bardzo obszerny i wymagający specjalistycznej wiedzy. Postaram się w kilku zdaniach napisać najważniejsze informacje.
W skład napoi energetycznych wchodzi oczywiście kofeina syntetyczna. Jest to biały proszek bez zapachu i gorzkim smaku. Naturalna kofeina występuje w ziarnach kawy, guarany (guaranina), czy herbacie (teina).
Jeśli porównamy kofeinę syntetyczną do naturalnej pod kątem składu chemicznego, jest to ten sam związek. Jednak działanie kofeiny syntetycznej jest nieco inne od kofeiny naturalnej.
Syntetyczna kofeina, która wchodzi w skład każdego energetyka, daje kopa, pobudza nas w szybkim tempie, ale jest to krótkotrwały efekt. Ponieważ, po niespełna dwóch godzinach czujemy się, lekko znużeni i zmęczeni. Dlatego nie poleca się stosowanie syntetycznej kofeiny przed treningiem, ponieważ powoduje to roztrzęsienie i uniemożliwia trening.
Naturalna kofeina działa o wiele lepiej, ponieważ dostarczana jest z wieloma związkami, które korzystnie wpływają na organizm. Na przykład w kawie występują: kwasy fenolowe (zwalczają wolne rodniki), minerały (wapń, fosfor, magnez), witaminy (B2, B3, B5, B6) oraz kwas foliowy i witamina E.
Mimo że kofeina z naturalnych źródeł jest bardziej pożyteczna i przede wszystkim poprawia koncentrację, zmniejsza uczucie zmęczenia, to dzieciom nie polecam spożywania jej.
Należy również pamiętać, że kofeina występuje w produktach, które dzieci spożywają na co dzień. Na przykład: cola, czekolada gorzka bądź herbata. Te produkty mogą być źródłem kofeiny.
Bezpieczna ilość kofeiny
Bezpieczne spożycie kofeiny dla dorosłego człowieka wynosi 300-400 mg/dobę (w zależności od kondycji organizmu). Dla dzieci jest to już o wiele mniej i wynosi 1mg/1kg masy ciała.
Oto kilka produktów, które zawierają kofeinę:
gorzka czekolada 1 listek (43g)-31mg kofeiny z ziaren kakaowca
kawa bezkofeinowa ok 200ml-5-15mg z ziaren kakaowca
herbata czarna 177ml-18-107mg teiny (w zależności od czasu parzenia)
herbata zielona 177ml-30-81mg teiny (w zależności od czasu parzenia)
coca-cola350ml–34mg kofeiny syntetycznej
napoje energetyczne 250ml-przeważnie jest to 80mg kofeiny syntetycznej
Zatem naturalnej kofeiny nie należy się bać podczas żywienia dzieci. Jednak musimy robić to mądrze i z umiarem. A na pewno wpłynie to pozytywnie na ich rozwój.
Tauryna
Tauryna jest to związek organiczny, który występuje naturalnie w naszym organizmie. W niewielkiej ilości wytwarzana jest w naszej: wątrobie, mózgu, jelitach, czy mięśniach szkieletowych. Tauryna ma wiele właściwości korzystnie wpływających na funkcjonowanie ludzkiego organizmu.
Patrząc od strony sportowej, tauryna pomaga transportować kreatynę do mięśni i w efekcie pozwala lepiej ją wykorzystać. Co więcej, przyspiesza regenerację mięśni po wysiłku fizycznym.
Tauryna pomocna jest również w niektórych procesach rozwoju dziecka. Poprawia funkcje poznawcze, przyśpiesza metabolizm komórek glejowych oraz większości neuronów (co pomoże w nauce).
Naturalne źródło tauryny
Zawartość w mg/100g produktu
ostrygi-396
mięso indyka-200
ryby-130
soczewica-40
groch-30
Napoje energetyczne redukują zmęczenie, a tauryna wraz z kofeiną, które wchodzą w ich skład- wzmacnia ten proces. Jednak w skład energetyków wchodzi oczywiście syntetyczna tauryna. Tauryna jest również neuroprzekaźnikiem receptorów GABA(A) w komórkach mózgu, co powoduje zahamowanie nadmiernego pobudzenia. Innymi słowy, niweluje nadmierne pobudzenie wywołane przez syntetyczną kofeinę.
Guarana
Guarana jest to roślina pochodząca z gatunku pnącza. Występuje w dorzeczu Amazonki. Jej prawdziwa nazwa to Paulinia guarana. Roślina ta popularna jest, ponieważ jej nasiona są źródłem guaraniny. Z chemicznego punktu widzenia to ten sam związek co kofeina. Jest to oczywiście potwierdzone naukowo. Różnica jest tylko w nazwie, ponieważ pochodzi z innego gatunku roślin.
Jeśli porównać działanie guaraniny do kofeiny to możemy dopatrzeć się niewielkiej różnicy. Powyżej opisałem, że kofeina działa pobudzająco po około 30 minutach od spożycia i utrzymuje się od 1 do 2 godzin. Natomiast guaranina działa nieco z opóźnieniem (około 1 godziny) i utrzymuje swoje działanie o wiele dłużej niż kofeina (około 5-6 godzin).
Za długie działanie guaraniny odpowiedzialne są polifenole, które zawarte są w guaranie. Są napoje energetyczne, w których skład wchodzi ekstrakt z guarany i jest ich wiele. Na temat samego ekstraktu z guarany jako składnika wielu napoi-nie mam nic złego do powiedzenia.
A dlaczego?
Po pierwsze, jest to naturalne źródło kofeiny. Po drugie, stosowana jest podczas diet odchudzających oraz zalicza się do produktów ”super food”. Trzeci powód działa przeciwbakteryjnie oraz zmniejsza ryzyko zawału i udaru. Po czwarte, i najważniejsze, trudno ją przedawkować, ponieważ do napoju energetycznego dodane jest nie więcej jak 2mg/100ml. Dzienna dawka dla osoby dorosłej to 500mg/dobę, a u dzieci 1,5mg/1kgmasy ciała. Co więcej , nie występuje w pożywieniu, lecz dostępna jest jako preparat w kapsułkach lub w proszku. Dzięki temu zmniejsza ryzyko nieświadomego spożycia przez dzieci.
Jednak należałoby uważać na napoje energetyczne, gdzie guarana wchodzi w ich skład. Najważniejsze, żeby czytać etykiety.
Podsumowanie
Guarana jest to składnik, którego nie należy się obawiać. Nie zwalnia nas to z zachowania czujności przed tym, co piją nasze dzieci. Ponieważ guaranina jest mocniejszym środkiem od kofeiny i nadmierne spożycie, może spowodować niepotrzebne dolegliwości waszemu dziecku.
Napoje energetyczne i wchodzące w ich skład CUKRY (sacharoza, cukier, glukoza, syrop glukozowy)
Wszystkie składniki zawarte w tej grupie to te same związki, tylko występują pod inną nazwą. Różnią się naprawdę niewielkimi szczegółami. Jednak patrząc z perspektywy zawartości cukru to wszystkie napoje energetyczne, mają ten sam skład.
Sacharoza zwana potocznie cukrem spożywczym jest związkiem organicznym z grupy disacharydów. W jej skład wchodzą fruktoza (cukier owocowy, który występuje w owocach) i glukoza (cukier prosty, który występuje m.in. w miodzie.
Nie będę opisywał szczegółowo budowy sacharozy. Po pierwsze, nie jest to temat wpisu. A po drugie, jest to temat bardzo specjalistyczny i wymagający dużej wiedzy z dziedziny chemii organicznej.
Chciałbym, tylko żebyście wy jako rodzice zwrócili uwagę na ilość zawartego cukru w każdym napoju tego typu. Każda puszka zawierająca sacharozę, glukozę, cukier, syrop glukozowy — dostarcza naprawdę dużą ilość tego składnika. Nie ważne czy to syrop glukozowy, czy cukier. Każdy z tych związków spożywany w nadmiernych ilościach, powoduje tzw. nadwyżkę kaloryczną. A właśnie nadwyżka spożytych kalorii jest pierwszym stopniem do otyłości wśród dzieci.
W obronie cukru
Z drugiej strony nie chciałbym, aby rozdział na temat cukrów był skierowany przeciwko temu składnikowi.
Wbrew obiegowym opiniom, że cukier uzależnia i jest głównym powodem otyłości — przedstawię ten temat w jak najbardziej obiektywny sposób.
Sam cukier w sobie nie jest powodem otyłości, ale nadwyżka kaloryczna w ciągu dnia już tak. Innymi słowy, jemy za dużo i tyle. Może trudno w to uwierzyć, ale w ostatnich latach spożycie cukru zmalało. Świadczą o tym statystyki podane przez NFZ. Nawet badania naukowe dowiodły, że sam cukier nie jest uzależniający. Przykładem może być odpowiedź na proste pytanie.
Czy ktoś z Was wyjada cukier z cukierniczki?
No właśnie!
A czy ktoś z Was lubi batoniki, ciasteczka i różnego rodzaju słodkości?
Jak widać, uzależnieni jesteśmy od smaku słodyczy, a nie od samego cukru. Dlatego napoje energetyczne są takie smaczne, ponieważ w ich skład wchodzi wiele innych, mówiąc kolokwialnie polepszaczy smaku.
Mimo że cukier nie jest taki zły (oczywiście przy zdrowej i dobrze zbilansowanej diecie), nie znaczy, że jest też dobry. Po prostu cukier (sacharoza) to niepotrzebne kalorie w ciągu dnia. Dlatego trzeba uważać na ilość spożytego cukru przez dzieci, a zapotrzebowanie na cukry uzupełnić owocami.
Na przykład zawarta w syropie glukozowym lub cukrze glukoza, może doprowadzić do cukrzycy.
Jest to choroba, której nie da się wyleczyć. Jeżeli nie kontrolujemy regularnie poziomu glukozy we krwi, możemy zachorować na nią i nawet o tym nie wiedzieć.
Proszę, obejrzyjcie ten film!
Pokazane jest na nim, w jaki sposób nadmierna ilość glukozy doprowadza organizm do cukrzycy.
Cukrzyca typu 2
Napoje energetyczne są takie słodkie, ponieważ w ich skład wchodzi syrop glukozowy
Teraz postaram się wyjaśnić, jaką rolę pełni w energetykach syrop glukozowy.
Syrop glukozowy ma wiele zastosowań w przemyśle. Jaki dokładny jest powód jego obecności w energetykach? Tego niestety nie wiem.
Charakteryzuje się on:
stałą lepkością
wpływa wiążąco na konsystencję
obniża punkt zamarzania
zapobiega krystalizacji cukru (podobnie jak maltodekstryna)
nadaje słodki smak
Na pewno do tej ostatniej cechy możemy przypisać główny powód jego obecności w energetykach. Jak z pozostałymi? Hmmm… nie wypowiadam się na ten temat.
Syrop glukozowy produkowany jest na skalę przemysłową. Można go uzyskać z takich produktów jak: buraki cukrowe, pszenica. Bogate właściwości buraka cukrowego i pszenicy niestety nie są dostarczane do syropu glukozowego. Do otrzymania syropu glukozowego, potrzebny jest, szereg skomplikowanych procesów, które mają na celu odizolować od siebie poszczególne wartości odżywcze. Zatem syrop glukozowy to nic innego jak – wodny roztwór cukrów prostych zawartych w produkcie.
Weźmy pod uwagę, że syrop glukozowy, czy też syrop glukozowo-fruktozowy jest stosowany w przemyśle spożywczym. Jest składnikiem produktów, które nie posiadają etykiety informacyjnej o zawartej ilości cukru w danym produkcie.
Mam na myśli wyroby cukiernicze sprzedawane bez opakowania. Dlatego trzeba pamiętać o tym i ograniczyć spożycie produktów, które mają w składzie cukier pod różną postacią.
Napoje energetyczne i WITAMINY wchodzące w ich skład (B2, Niacyna, B6, B12)
Witaminy z grupy ”B” są jedynym składnikiem, który daje jakąkolwiek wartość dla organizmu. Jednak napoje energetyczne, w których skład wchodzą witaminy, nie mogą stanowić podstawowego źródła tych związków.
Poniżej przedstawię Wam opis każdego związku, który wchodzi w skład napoi energetycznych i przydzielony jest do grupy witamin.
Witamina B2(ryboflawina)
Wpływ na organizm:
Bierze udział w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego
Przyczynia się wraz z witaminą A do prawidłowego funkcjonowania m.in. układu oddechowego, błon śluzowych i skóry.
Objawy niedoboru:
Opóźnienie wzrostu.
Wpływa negatywnie na wzrok. Objawami mogą być: łatwe męczenie wzroku, uszkodzenie gałek ocznych i rogówki, światłowstręt.
Stworzona jako barwnik do niektórych przypraw oraz napoi energetycznych. Trudno ją przedawkować, ponieważ słabo rozpuszcza się w jelicie i zostaje wydalona.
Dzienne zapotrzebowanie dla: dzieci 2-12mg/dobę, kobiety 14mg/dobę, mężczyźni 16mg/dobę.
Zawartość w 100ml napoju: 8,5 mg
Naturalne źródło:
Produkty mięsne (drób, wieprzowina, ryby).
Produkty roślinne takie jak: orzechy, otręby pszenne, ziemniaki, rośliny strączkowe.
Dodatkowo nadmierna ilość spożytego cukru (sacharoza), może przyczynić się do niedoboru tej witaminy. Wytwarzana jest w organizmie, lecz w niewielkich ilościach. A głównym źródłem powinno być pożywienie lub ewentualnie suplementacja.
Witamina B6 (pirydoksyna)
Wpływ na organizm:
Ułatwia przemianę tłuszczów, węglowodanów i aminokwasów.
Pomaga w magazynowaniu energii.
Ma wpływ na skurcze mięśni.
Zwiększa odporność.
Wspomaga układ nerwowy.
Objawy niedoboru:
Wpływa negatywnie na układ nerwowy. Objawami są: depresja, apatia, obniżenie procesów myślowych, drażliwość.
Zmniejsza odporność na infekcje, stany zapalne.
Zmęczenie
Opóźnienie umysłowe
Źle wpływa na budowę kości.
Dzienne zapotrzebowanie dla:
3-latki -0,5mg/dobę
6-latki-0,6 mg/dobę
9-latki-1,0mg/dobę
chłopcy do 12/dziewczęta do 18 roku życia-1,2mg/dobę
Witamina B6 ma wiele korzystnych właściwości, a także występuje w wielu produktach. Pozwoli to dzieciom na uniknięcie wielu kłopotliwych dolegliwości. Co więcej, połączona z magnezem ma korzystny wpływ na dzieci z autyzmem.
Witamina B12(kobalamina)
Wpływ na organizm:
Ważny koenzym w istotnych reakcjach podczas przemiany węglowodanów, białka, tłuszczy.
Wytwarza czerwone ciałka krwi.
Wpływa na funkcjonalność układu nerwowego.
Pomaga w uczeniu się i skupieniu uwagi.
Pobudza apetyt.
Objawy niedoboru:
Niedokrwistość, a objawia się: osłabieniem, zmęczeniem, zaburzeniem koncentracji.
Zaburzenia psychiatryczne takie jak: apatia, drażliwość.
Dzienne zapotrzebowanie dla:
dzieci 1-6 lat- 0,9/1,2μg/dobę
dzieci 7-18 lat-1,8/2,4μg/dobę
Zawartość w 100ml napoju: 2,5μg
Naturalne źródło:
Produkty zwierzęce (mięso, ryby, mleko).
Warzywa takie jak: pieczarki, produkty sojowe.
Wzbogacone płatki śniadaniowe.
Witamina B12 wytwarzana jest przez człowieka w jelicie grubym. Jednak musi być dostarczona razem z pożywieniem, ponieważ nie jest wchłaniana przez organizm i dlatego zostaje wydalona przy najbliższej (grubszej :)) wizycie w toalecie. Szczególną uwagę zwrócić muszą weganie, ponieważ oni są najbardziej narażeni na jej niedobór. Co wynika z ich codziennej diety. Jej nadmiar w organizmie nie skutkuje poważnymi problemami ze zdrowiem.
WITAMINY W NAPOJACH ENERGETYCZNYCH (B2, B3, B6, B12) wpływ na organizm, objawy niedoboru, zapotrzebowanie
Witaminy z grupy B bardzo przyczyniają się do prawidłowego funkcjonowania organizmu, ponieważ znajdują się w większości produktów spożywczych. W związku z tym trudno jest doprowadzić organizm do ich niedoboru. Co więcej, spożycie ich w nadmiernej ilości, nie wpływa rażąco negatywnie na organizm. Jednak dostarczanie ich dodatkowo w takich dawkach, jakie zawarte są w energetykach jest co najmniej nierozsądne.
Napoje energetyczne i SŁODZIKI(substancje słodzące) wchodzące w ich skład-aspartam, sukraloza, acesulfam k
Aspartam
Aspartam jest jednym z najczęściej używanych słodzików do napoi niskokalorycznych Sugar free.
Czy jest to: cola zero, energetyk zero, dodany aspartam spełnia tę samą rolę. Nadaje słodki smak przy zerowej kaloryczności.
Każdy składnik, który opisałem w tym artykule, staram się, przedstawić w sposób obiektywny. Nie inaczej będzie teraz.
Dla większości społeczeństwa sztuczne słodziki źle się kojarzą w odniesieniu do zdrowego trybu życia. Jednak jest zupełnie inaczej. Aspartam nie jest tak szkodliwy dla naszego organizmu. Co więcej, potwierdzają to setki badań naukowych prowadzonych od ponad 40 lat.
Od momentu odkrycia słodzika przez Jamesa M. Schlattera w 1965 roku do 2013 roku trwały naukowe przepychanki na temat szkodliwości aspartamu na organizm ludzki. Analiza tych badań jest bardzo obszerna, specjalistyczna i wymaga szerokiej wiedzy z dziedziny chemii i bezpieczeństwa żywności.
Żeby nie zagłębiać się za bardzo w naukowy punkt widzenia, przedstawię aspartam w jak najbardziej zrozumiały sposób.
Po spożyciu przez nas aspartamu w tradycyjny sposób (z żywnością), rozkłada się on na dwa aminokwasy. Jest to: fenyloalanina i kwas asparaginowy. Te dwa aminokwasy są niezbędne nam do życia. Wchodzą w skład większości naszych białek. Występują w wielu produktach spożywczych takich jak: ryby i wędliny. Jako rodzic nie musisz się bać, że twoja pociecha spożyje go w nadmiarze, ponieważ jest to praktycznie niemożliwe.
A dlaczego? Już tłumaczę i podam prosty przykład.
Przede wszystkim bezpieczna dawka aspartamu dla osoby dorosłej wynosi 40mg/kgmasy ciała. Potwierdza to EFSA (najbardziej uznana instytucja, która prowadzi badania nad bezpieczeństwem żywności).
Jak mówi nam europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności. „Gdyby cukier, który dodaje się do większości artykułów spożywczych zastąpić aspartamem-to nasze średnie spożycie słodzika doszłoby do 10mg/kg masy ciała„. Co więcej, badania naukowe przeprowadzone na zwierzętach laboratoryjnych, dowiodły, że dawka nawet 5000mg/kg masy ciała, nie wpłynęła na ich przed wczesną śmierć.
Kto powinien unikać aspartamu?
Jeżeli nie ma dowodów naukowych na szkodliwość aspartamu na organizm, to czy faktycznie jest taki zdrowy i nietoksyczny dla każdego? Odpowiedź brzmi NIE!
Biorąc pod uwagę ilość dodanego aspartamu do żywności, to jest on nieszkodliwy dla naszego organizmu. Czy jesteśmy osobą dorosłą, czy dzieckiem w okresie rozwoju. Jednak aspartam może być szkodliwy dla zdrowia tylko w jednym przypadku. Jak ktoś ma genetyczną chorobę zwaną Fenyloketonuria. Choroba ta powoduje, że nasz organizm nie metabolizuje aminokwasu (fenyloalaniny) i gromadzi ją w nadmiernych ilościach, co dodatkowo powoduje silne zatrucia. Jednak zachorowalność u noworodków jest stosunkowo niska, a średnia wynosi 1/15000 urodzeń.
Sukraloza
Sukraloza jest o 600 razy słodsza od cukru spożywczego. Używana jest w przemyśle piekarniczym i oczywiście spożywczym. Można powiedzieć, że jest bardziej uniwersalna od aspartamu. Sukraloza sama w sobie nie jest szkodliwa, lecz po spożyciu, rozkłada się na dwa związki, które są toksyczne. Te związki to: chloroglukoza i chlorofruktoza. Jednak w naszym organizmie rozkłada się 20% spożytej sukralozy, a reszta zostaje wydalona.
Sukraloza (tak samo, jak aspartam), jest związkiem, który został poddany wielu badaniom. Naukowcy prześcigali się w udowodnieniu swoich racji. Czy jest to związek szkodliwy dla organizmu, czy też nie. Efektem tych badań było dopuszczenie jej do użytku spożywczego dopiero w 1991 roku (odkryta została w 1976) i było to w Kanadzie. W Europie dopuszczono ją dopiero w 2005 roku.
Acesulfam K
Acesulfam k jest o 4 razy mniej słodki od sukralozy. Podobnie jak aspartam i sukraloza używany jest jako słodzik i dodatkowo jako wzmacniacz smaku i zapachu. Acesulfam wzbudza wśród wielu naukowców dużo kontrowersji co do jego spożycia. Mimo że został poddany wnikliwym badaniom na toksyczność i rakotwórczość-został dopuszczony do obrotu przez komisję Europejską i amerykańską Agencję Żywności i Leków. Jednak jego obecność w produkcie musi być wyraźnie zaznaczona na etykiecie. Nie inaczej jest w przypadku energetyków. Wszystkie napoje energetyczne, w których skład wchodzi acesulfam k, posiadają taką informację na swojej etykiecie.
W 2012 roku opublikowano kontrolę testów bezpieczeństwa, która wyraźnie mówi, że po spożyciu tego związku może wystąpić na przykład alergia. Spożycie go w dużych ilościach (a takie nie zostały precyzyjnie określone) może spowodować:
pogorszenie pamięci
niedobory energetyczne
podwyższone stężenie glukozy we krwi
Podsumowanie
Chcąc przedstawić temat słodzików w kompleksowy sposób, musiałbym przede wszystkim załączyć setki szczegółowych badań, które zostały opublikowane przez dziesiątki lat. Dlatego przedstawiłem w naprawdę małym skrócie trzy słodziki występujące w napojach energetycznych. Porównując do siebie całą trójkę to aspartam wypadł najlepiej. Jednak to on jest najbezpieczniejszy. Co więcej, nie należy się obawiać, że dziecko spożyje go w nadmiernej ilości. Sukraloza wypadła bardzo neutralnie, a acesulfam najgorzej, tylko dlatego, że udowodniono występowanie skutków ubocznych takich jak alergia, czy pogorszenie pamięci. A takie skutki uboczne są już niepokojące (jeśli chodzi o prawidłowy rozwój dziecka).
Napoje energetyczne oraz BARWNIKI wchodzące w ich skład (karmel amoniakalno-siarczynowy (E150d kolor brązowy), antocyjany, ryboflawiny B2)
Jeśli miałbym barwniki określić jednym słowem, to powiem, że są wszechobecne. Stosuje się je w szczególności w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym.
Nie będę się rozwodził na ich temat z dwóch powodów. Po pierwsze, jest ich za dużo. Jeśli miałbym opisać każdego z nich, to odbiegłbym od naszego głównego tematu. Po drugie, w skład napoi energetycznych wchodzą tylko cztery barwniki, których nie powinniśmy utożsamiać z barwnikami syntetycznymi. Dlaczego?
Otóż barwniki klasyfikuje się według różnych kryteriów. Ze względu na pochodzenie możemy wyróżnić cztery grupy. Są to barwniki pochodzenia:
Naturalnego (otrzymywanego z roślin w procesie ekstrakcji)
Identyczne z naturalnymi (otrzymane w procesie syntezy, czyli połączenia)
Syntetyczne organiczne
Nieorganiczne substancje barwiące
Barwniki wchodzące w skład napoi energetycznych należą do pierwszej i drugiej grupy.
Trzy nie do końca zdrowe barwniki
Ryboflawina w organizmie człowieka pełni funkcję witaminy z grupy B. Dlaczego umieściłem ją również w kategorii z barwnikami? Ponieważ ryboflawina w napojach energetycznych pełni również rolę barwnika. Ryboflawina występuje w wielu produktach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego.
Także umieszczam ją w pierwszej i drugiej grupie jako, naturalny składnik otrzymywany na dwa sposoby. W procesie reakcji syntezy oraz ekstrakcji Ryboflawinę można otrzymać również z roślin genetycznie zmodyfikowanych.
Antocyjany to grupa naturalnych barwników pochodzenia roślinnego. Otrzymywane są przede wszystkim z liści czerwonej kapusty. Zastosowanie ich jest podobne jak ryboflawiny. Używane do barwienia na przykład produktów spożywczych, cukierniczych i witamin. W skład jednego z opisanych energetyków wchodzą naturalne barwniki z grupy antocyjanów. A są to l-winnian l-karnityny oraz wyciąg z korzenia żeń-szeń.
Karmel amoniakalno-siarczynowy. Jak sama nazwa wskazuje, w skład karmelu wchodzi cukier. Jego brązowa barwa otrzymywana jest poprzez karmelizację cukru w wysokiej temperaturze. Karmel amoniakalno-siarczynowy (E150d) używany jest do napojów typu: cola, czy energetyk. Jej dopuszczalne spożycie to 200mg/kg masy ciała. Większa ilość może wywołać nadpobudliwość i rozwolnienie.
Niestety napoje energetyczne nie mają napisane na etykiecie, ile danego barwnika wchodzi w skład całego napoju. Dlatego należy uważać z ilością spożywanych: energetyków, coli, czekolady, czy ciast o barwie brązowej. Ponieważ nigdy nie dowiemy się jaką ilość barwnika dodano do produktu.
Napoje energetyczne oraz KONSERWANTY wchodzące w ich skład- kwas sorbowy, kwas benzoesowy, chlorek sodu (sól kuchenna)
Chlorek sodu
Chlorek sodu jest to główny składnik soli kuchennej. Jest głównym źródłem jonów Na+ i Cl–. Sól jest potrzebna do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Zwłaszcza dla sportowców, ponieważ utrata tego związku wraz z potem, jest większa niż u mniej aktywnego człowieka. Dotyczy to również młodych sportowców. I o tym napisałem w e-booku Parę słów do rodziców.
Zapotrzebowanie dorosłego człowieka na ten związek wynosi 5g/dobę. U dzieci jest o wiele mniejsze. Dla 4-6 latków wynosi 1,0g/dobę, a u 7-9 latka 1,2g/dobę. Natomiast u nastolatka powyżej 15 roku życia wynosi 1,5g/dobę.
Wydawałoby się niewiele, ale w dzisiejszych czasach sól jest dosłownie wszędzie. Daleko nie trzeba szukać. Nasze energetyki w składzie mają sól i to nie w małych ilościach. Na 100ml napoju jest jej około 0,2g. Po wypiciu jednej puszki 250ml dziecko dostarcza prawie połowę swojego całego zapotrzebowania.
A więc na sól trzeba uważać, ponieważ nie unikniemy jej w codziennej diecie. Nadmierna jej ilość może mieć wpływ na przykład na: nadciśnienie tętnicze.
Kwas sorbowy
Kwas sorbowy-organiczny związek chemiczny produkowany na skalę przemysłową w postaci syntetycznej. Jednak został odkryty poprzez ekstrakcję (czyli odłączenie składnika) owoców jarzębiny.
Stosowany jako typowy konserwant w wielu produktach spożywczych takich jak: wino, sok cytrynowy, sery, wyroby cukiernicze. Jego działanie jako konserwant, jest wzmocnione, w przypadku połączenia z cukrem i solą. Idealnym przykładem jest jeden z naszych napoi.
Kwas sorbowy jest nieszkodliwy dla zdrowia, ponieważ zachowuje się podobnie jak maltodekstryna (ulega szybkiemu rozkładowi metabolicznemu w naszym organizmie). Przy bezpośrednim kontakcie ze skórą, może powodować reakcje alergiczne bądź astmę. Co wydaje się mało prawdopodobne w przypadku dzieci.
Kwas benzoesowy
Kwas benzoesowy w energetykach pełni rolę substancji konserwującej. Niemalże identyczną jak kwas sorbowy. Kwas benzoesowy wykorzystywany jest w przemyśle spożywczym. Na przykład jako aromat do: ciast, gum do żucia, napojów owocowych, margaryny, czy lodów.
Na kwas benzoesowy należy szczególnie uważać, ponieważ występuje również w naturalnym środowisku. W takich produktach jak: maliny, anyż, żurawina, cynamon oraz w niektórych produktach mlecznych. Jego zawartość nie przekracza 0,1%. Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 5mg/kg masy ciała. Nadmierna ilość kwasu może spowodować astmę lub pokrzywkę. Co więcej, u dzieci może być przyczyną problemów behawioralnych. A to już jest poważne ostrzeżenie dla rodziców. Jeśli nie będziemy podawać dziecku produktów wzbogaconych o kwas benzoesowy, to maliny, anyż, żurawina czy produkty mleczne- nie wpłyną negatywnie na prawidłowy rozwój dziecka.
Tego związku celowo nie umieściłem w tabeli z witaminami, ponieważ zwyczajnie nią nie jest. Owszem, wraz z trzema innymi związkami wchodzi w skład witaminy B5, lecz jest błędnie porównywany z tą witaminą.
Umieszczenie kwasu pantotenowego w składzie z grupą witamin, jest kolejnym sprytnym chwytem marketingowym ze strony producenta.
Kwas pantotenowy po spożyciu ulega w organizmie wielu skomplikowanym przemianom. W efekcie powstaje koenzym A, który odpowiedzialny jest między innymi za prawidłowy metabolizm w naszym organizmie.
Maltodekstryna. Na temat tego składnika nie napiszę zbyt wiele, ponieważ jego funkcja w napojach energetycznych jest drugorzędna. Maltodekstryna jest mieszaniną poli- i olisacharydów, która otrzymywana jest przez częściową hydrolizę soli.
Jej funkcja w napojach energetycznych jest dość ograniczona, lecz nie bez powodu producenci chytrze wykorzystują jej właściwości. Mianowicie. Maltodekstryna jest dodawana, ponieważ zapobiega krystalizacji sacharyny (cukru) w produktach wysoko słodzonych. Sprytne, ale konieczne w przypadku takiej ilości cukru, jaka występuje w energetykach.
Maltodekstryna jest bezpiecznym środkiem dla naszego organizmu, ponieważ jest łatwo przyswajalna i szybko się wchłania. Dodaje się ją do wielu produktów spożywczych i farmaceutycznych. Między innymi do produkcji dań dla niemowląt. Na przykład modyfikowane mleko.
Kwas cytrynowy
Kwas cytrynowy popularny jest w każdej kuchni. Występuje pod nazwą kwasek cytrynowy. W przemyśle spożywczym używany jest przede wszystkim jako regulator kwasowości i przeciwutleniacz. Występuje w niewielkich ilościach w żywym organizmie. Pomaga w metabolizowaniu węglowodanów. Ponadto jest składnikiem niektórych owoców cytrusowych. Kwas cytrynowy stanowi 0,65% całkowitej masy jednej cytryny.
Cytrynian sodu
Cytrynian sodu używany jest jako regulator kwasowości. Nadaje odpowiednio kwaśny smak. Występuje przede wszystkim w kwaśnych napojach typu sprite, a także w napojach energetycznych. Mógłbym umieścić go w kategorii substancje konserwujące, ponieważ taką rolę spełnia w wielu innych produktach. W szczególności w różnego rodzaju: dżemach, marmolad, sosów, ciast i deserów.
Cytrynian sodu występuje również naturalnie w owocach cytrusowych i truskawkach.
Mimo że występuje w owocach i jest sklasyfikowany jako środek bezpieczny, to i tak trzeba na niego uważać. Pewne źródła mówią, że spożycie 0,5g/kg masy ciała może spowodować dolegliwości układu pokarmowego. Taka dawka może pozytywnie wpłynąć na zawodowego lekkoatletę przed biegiem na długi dystans. Jednak nie polecam, aby dzieci przed meczem spożywały aż taką dużą dawkę. Myślę, że jedna pomarańcza lub jabłko w zupełności wystarczy.
Węglan magnezu, węglan sodu
Węglan magnezu występuje w środowisku naturalnym jako minerał. Stosuje się go jako wypełniacz do farb i lakierów oraz leku na zgagę. W sporcie pomaga ciężarowcom w chwytaniu sztangi. Ponieważ proszek ten zapobiega ślizganiu się dłoni.
Węglan sodu występuje w przyrodzie jako minerał. Wykorzystuje się go do wyrobu szkła, papieru oraz różnego rodzaju środków piorących i myjących.
Wyobraźcie sobie, że te dwa związki chemiczne wchodzą w skład jednego z naszych energetyków. Pełnią funkcję regulatora kwasowości.
Jak znalazły się tam minerały wykorzystywane w produkcji między innymi szkła lub papieru?
Hmmm…tego niestety nie wiem.
Napoje energetyczne oraz AROMATY wchodzące w ich skład
Aromaty dzieli się na trzy grupy. Pierwsza z nich (czyli naturalne), podobnie jak barwniki, są otrzymywane w szczególności z roślin. Drugą grupę stanowią aromaty syntetyczne identyczne z naturalnymi. Do nich zaliczamy aromaty, które występują w przyrodzie, lecz zostały otrzymane syntetycznie. Trzecia grupa to aromaty syntetyczne, które dla ludzkiego organizmu są bardziej szkodliwe od dwóch pozostałych. Otrzymuje się je w wyniku reakcji chemicznych.
Niestety na etykiecie nie ma szczegółowego opisu, jaki rodzaj aromatu został dodany do napoju.
Uważam, że największą popularnością cieszą się aromaty z trzeciej grupy. Ponieważ ich koszt produkcji jest najmniejszy.
PODSUMOWANIE
Jeśli mamy się bać tej całej ”chemii” w energetykach, bójmy się świadomie. Wyrzućcie błędne przekonanie, że napoje energetyczne są takie złe. Złe jest nadmierne spożycie wśród dzieci i młodzieży. A dowodem na to był ten artykuł, który przeczytaliście mam nadzieję z ciekawością.
Zdrowe Napoje Energetyczne dodadzą siły na cały dzień.
7 prostych przepisów na zdrowe napoje energetyczne dla dzieci
Zdrowe Napoje Energetyczne to nic innego tylko koktajle z warzyw i owoców. To nie jest żaden chwyt marketingowy dotyczący napoi energetycznych, ponieważ koktajle, które zaproponuje naprawdę są źródłem energii. W dodatku są zdrową alternatywą dla kofeinowych energetyków.
Tych 7 fenomenalnych koktajli jest źródłem witamin, minerałów, pierwiastków niezbędnych do codziennego rozwoju każdego dziecka. Żadne napoje energetyczne ze sztuczną (syntetyczną) kofeiną, nie mogą równać się ze zdrowymi koktajlami. Dlatego warto je pić.
Sok z buraka jest bardzo łatwy w przyrządzeniu. Wystarczy obrać go ze skóry (ewentualnie ugotować), następnie włożyć do sokowirówki lub blendera i gotowy jest w kilka sekund.
Sam sok z buraka ma dość ostry (esencjonalny) smak. Dlatego najlepiej do soku dodać inne owoce lub warzywa. Na przykład borówki amerykańskie, które są słodkie oraz jabłko dla zabicia wyrazistego smaku buraka.
Składniki:
2 obrane i ugotowane buraki
1,5 łyżeczki posiekanego korzenia imbiru
0,5 szklanki borówek amerykańskich (najlepiej słodkich)
1 łyżka miodu
0,5 szklanki soku z jabłek (odmiana dowolna)
sok z limonki (do smaku)
Sposób przygotowania.
Buraki, imbir, borówki, miód dodaj do blendera i wszystko razem zmiksuj na jednolitą konsystencję. Potem dodaj do smaku sok z jabłek i świeżej limonki.
SMACZNEGO!
Następnie taki zdrowy napój możesz bez wahania dać dziecku przed treningiem.Przede wszystkim doda mu więcej energii do trenowania niż jakikolwiek sztuczny napój energetyczny
Sok z buraka ma wiele dobrych właściwości. Przede wszystkim wspomaga krążenie krwi, poprawia wytrzymałość oraz kondycję organizmu. Przy aktywnym dziecku warto o to zadbać. Innymi słowy, dzięki burakom organizm redukuje zużycie tlenu i nasza pociecha mniej odczuwa zmęczenie. Jest źródłem witamin C, A, E, B6, K oraz minerałów takich jak: żelazo, sód, potas, magnez. Z dokładniejszymi liczbami możesz zapoznać się, oglądając Tabela wartości odżywczych/buraki czerwone.
Sok z buraka ma również wiele korzyści dla osób dorosłych. Oczyszcza wątrobę z toksyn i usuwa z krwi wolne rodniki. Dzięki temu wolniej się starzejemy. Przyczynia się także do:
Do przygotowania sezonowego energetyka możemy użyć różnych owoców, które dostępne są tylko w sezonie.
Sezonowe owoce powinniśmy spożywać jak najwięcej, ponieważ dostępne są tylko przez kilka miesięcy w roku. Oczywiście możemy kupić większą ilość i zamrozić. Jednak spożywanie świeżych owoców ma o wiele lepsze walory smakowe. Do Sezonowego Energetyka będziemy potrzebowali:
1 szklanka jagód
1 szklanka mix owoców leśnych takich jak: czerwona porzeczka, malina, jeżyna, borówka amerykańska
sok z jednej limonki
1 szklanka wody niegazowanej
kilka listków mięty
W składzie nie ma miodu, ponieważ wszystkie owoce zawierają dużo naturalnych cukrów, które stopniowo uwalniają się do krwiobiegu. Dlatego Sezonowy Energetyk dostarcza energii na wiele godzin.
Sposób przyrządzenia.
Wsypujemy mieszankę jagód i owoców leśnych, wlewamy wodę, wrzucamy mięte. Potem wszystko blendujemy. Do smaku wciskamy sok z limonki.
Głównym składnikiem zielonego smoothie (czyli koktajlu warzywno-owocowego) są zielone warzywa. Do wyboru mamy szereg różnego rodzaju warzyw. Od znanych każdemu takich warzyw jak: szpinak, jarmuż, sałata, seler naciowy, natka pietruszki. Do mniej znanej jak pokrzywa, czy liści mleczu.
Przeważnie do sporządzenia zielonego koktajlu potrzebujemy wody. Może to być zwykła woda. Jednak źródlana, mineralna bądź kokosowa, też będzie dobrym wyborem. Również każdy rodzaj mleka lub jogurtu, doda smaku.
Blog jest o sportowym rozwoju dzieci. Właśnie dlatego do zielonego smoothie, dodamy owoce. Najlepiej jak będą to słodkie i soczyste owoce, ponieważ ich słodycz przełamie gorycz zielonych warzyw.
Dobrze wiemy, jak ciężko namówić dzieci:
po pierwsze do jedzenia warzyw
po drugie do wypicia czegoś gorzkiego i niesmacznego.
Dlatego fajnym rozwiązaniem jest dodanie do smoothie owoców (dla przełamania goryczy) oraz mleka, które nada puszystości.
Na początek, żeby nie zrazić dziecko do koktajlu, proponuje coś lekkiego.
Składniki
dojrzałe awokado
1 pomarańcza (soczysta)
mały banan
1/2 szklanki mleka krowiego (proponuje max. 2%)
1/2 szklanki jogurtu naturalnego (może być typu Greckiego)
garść szpinaku
sok z cytryny lub limonki (ilość do smaku)
łyżeczka miodu (zamiast miodu można dodać na przykład cukier trzcinowy)
woda mineralna (do wyregulowania konsystencji)
Najpierw myjemy szpinak. Obieramy banany, pomarańcze i awokado (możemy pokroić). Następnie wlewamy nasze płynne składniki, czyli mleko, jogurt i odrobinę wody. Potem dorzucamy do tego szpinak i miksujemy. Po zmiksowaniu dorzucamy resztę składników. Potem miksujemy, aż do uzyskania zamierzonej konsystencji. W razie potrzeby dodać wodę. Na koniec doprawiamy sokiem z cytryny.
Głównym składnikiem zielonych warzyw jest oczywiście chlorofil. To on głównie oczyszcza nasz organizm i krew. Ponadto pomaga w transporcie minerałów po naszym organizmie. Chlorofil jest to pigment, który przetwarza światło słoneczne w węglowodany.
Zielone warzywa to przede wszystkim źródło witamin z grupy A, C, E i K, błonnika, magnezu oraz żelaza. Te dwa ostatnie minerały są istotne dla dziecka, które jest aktywne i uczęszcza na zajęcia sportowe.
Magnez pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu tkanki mięśniowej. Usuwa zmęczenie, zapobiega skurczom mięśni oraz wzmacnia układ odpornościowy.
Natomiast żelazo wzmacnia układ odpornościowy i co najważniejsze, pomaga dostarczyć tlen do komórek. Dzięki temu redukuje zmęczenie.
Po połączeniu tylko dwóch składników, czyli soku pomarańczowego i zielonego jęczmienia w proszku-mamy super alternatywę dla naszego Zielonego Smoothie. Wystarczy do szklanki wody lub soku dodać łyżeczkę zielonego jęczmienia i gotowe. Możemy również dodać na przykład banana lub świeżo wyciskany sok. Proste, łatwe, smaczne.
Zielony Jęczmień z sokiem
Składniki:
1 banan
sok z cytryny lub limonki
200 ml soku pomarańczowego (smak soku oczywiście dowolny)
1 łyżeczka proszku z Zielonego Jęczmienia.
Wystarczy dokładnie wymieszać i gotowe. Smacznego!
Zielony Jęczmień jest to produkt z grupy tzw. Superfood, który występuje w postaci zielonego sproszkowanego soku lub dodatkowo rozdrobionej trawy jęczmiennej. Sproszkowany sok jest wartościowszy, ponieważ suszony jest w temperaturze, która nie pozbawia go wartości odżywczych.
Natomiast młode liście jęczmienia, suszone są, w wyższej temperaturze i dlatego jej niektóre wartości odżywcze są utracone.
Zielony Jęczmień jest świetną alternatywą dla Zielonego Smoothie, ponieważ zawiera chlorofil. Jest bardzo bogatym źródłem witamin C, B1, B2, B6, B12. Zawiera minerały, błonnik (ale tylko w przypadku liści) oraz antyoksydanty. Bogaty jest w aminokwasy, których nasz organizm nie jest w stanie sam wyprodukować. Co więcej, pomaga zwalczyć zmęczenie i daje energii osłabionemu organizmowi.
Prosty przepis dla dzieci, które uczęszczają na zajęcia sportowe.
Domowy Izotonik pomoże prawidłowo nawodnić organizm, podczas wysiłku fizycznego. Jak ważne jest odpowiednie nawodnienie przed w trakcie i po treningu, napisałem w e-booku ”Parę słów do rodziców”.
Przy wysiłku fizycznym, z potem tracimy wiele wartościowych minerałów, które warto uzupełnić już w trakcie trwania treningu.
Woda z cytryną, miodem i odrobiną soli, pozwoli uzupełnić, częściowo utracone witaminy i minerały.
Do Domowego Izotoniku możemy dodać niektóre przyprawy korzenne.
Domowy Izotonik z nutą przypraw korzennych
Składniki:
1 litr wody
1,5 łyżeczki miodu
kawałek świeżego korzenia imbiru
1/4 łyżeczki zmielonego kardamonu
1/4 łyżeczki kurkumy
Do litrowego dzbanka wrzuć pokrojone plastry imbiru (kawałek zostaw do wyciśnięcia przez praskę). Następnie dodaj przyprawy i miód. Potem zalej wszystko ciepłą wodą (tylko nie wlewaj wrzątku, ponieważ miód i przyprawy stracą swoje cenne wartości).
SMACZNEGO!
Przyprawy korzenne mają wiele wartości, o których po prostu nie wiemy. Takie przyprawy jak: cynamon, imbir, kardamon, anyż, większości z Was mogą kojarzyć się ze świętami. Pyszne pierniczki, ciasteczka, kompot ze śliwek.
Jednak czemu mamy czekać kilka miesięcy, żeby nasz organizm mógł, zaczerpnąć trochę korzyści z przypraw korzennych. Domowy Izotonik z nutą przypraw korzennych doda chęci do działania.
Jest wiele przypraw korzennych, które stosowane są przez nas w kuchni. Właściwości przypraw docenia także medycyna. Wielu z nich używa się do produkcji leków.
IMBIR – skuteczny lek w chorobie lokomocyjnej, bez skutków ubocznych (otępienie i senność). Pomaga w oczyszczeniu skóry trądzikowej.
KURKUMA – wspomaga pracę mózgu, wzmacnia odporność, pomaga leczyć infekcje, obniża poziom cukru we krwi.
KARDAMON – olejek kardamonowy pomaga leczyć astmę, ból głowy, kaszel. Ułatwia oddychanie. Pomaga usunąć zalegający śluz w nosie. Na przeziębienie czy grypę-mleko z kardamonem będzie właściwym rozwiązaniem.
Jedna szklanka soku z marchwi dostarcza szereg witamin i minerałów na cały dzień. Co więcej, uzupełnia dzienne zapotrzebowanie organizmu na niektóre witaminy i minerały.
Sok z marchwi można pić sam, lecz warto dodać do niego inne warzywa lub owoce. Na przykład jabłko, mango, maliny, coś zielonego, czy warzywa ogólnodostępne jak: seler, pietruszka, ogórek zielony. Marchew świetnie komponuje się także z przyprawami korzennymi takie jak: cynamon, imbir.
Składniki:
3 łodygi selera naciowego
1 ogórek (przekrojony na pół)
niewielki burak
3 gałązki natki pietruszki
4 duże marchwie (pokrojone)
kawałek imbiru (obrany)
Wszystkie składniki oprócz natki pietruszki wrzucamy do sokowirówki. Następnie po wymieszaniu dodajemy natkę pietruszki. Potem mieszamy do uzyskania jednolitej konsystencji. Podawać schłodzone bądź z lodem.
SMACZNEGO!
Ciekawe połączenie warzyw i owoców zaprezentował nam także Klimek Michalski Zdrowe Sokowanie. Tropikalna bomba, faktycznie jest bombą wielu witamin i minerałów.
Marchew posiada właściwości, które są nieocenione i niezliczone. Jest źródłem węglowodanów i błonnika. Ponadto marchew sama w sobie posiada mnóstwo:
witamin ( A, B, C, D, E)
makroelementów (wapń, magnez, potas)
mikroelementów (żelazo, cynk, miedź)
Godnym uwagi jest występujący w marchwi beta-karoten. Jest to pigment, który jest przeciwutleniaczem. Między innymi wiąże szkodliwe molekuły, które w rezultacie są nieszkodliwe dla organizmu. Jednakże najcenniejszą właściwością beta-karotenu jest zdolność do przekształcenia w witaminę A. Proces ten zachodzi w błonie śluzowej jelita cienkiego oraz w wątrobie. Innymi słowy, jedna cząsteczka beta-karotenu, tworzy dwie cząsteczki witaminy A.
Witamina A jest potrzebna każdemu. Dla dziecka jest ona szczególnie ważna, ponieważ pomaga w rozwoju kości i uzębienia.
Pomaga również w:
zwalczaniu infekcji,
wzmacnia układ odpornościowy,
działa oczyszczająco na cerę (zwłaszcza na naskórek, co pomoże w walce z trądzikiem).
Ostatnią propozycją Zdrowego Napoju Energetycznego jest Bananowy Shake. Ostatnia, to nie znaczy, że najgorsza. Uważam, że jest to świetna propozycja szczególnie dla dzieci, które są aktywne fizycznie.
Bananowy Shake jest konkretnym zastrzykiem witamin i minerałów. Ponadto zawiera mnóstwo węglowodanów, białka i błonnika. Co więcej, łatwo go przyrządzić, a składniki dostępne są przez cały rok.
Do przygotowania potrzebujemy następujących składników:
duży banan
soczysta pomarańcza
250 ml mleka (najlepiej 2% lub mniej)
100 g jogurtu naturalnego (z wysoką zawartością białka)
garść szpinaku
1/2 łyżeczki kurkumy
Sposób przygotowania.
W pierwszej kolejności wlewamy mleko, jogurt, dorzucamy szpinak i miksujemy. Następnie po uzyskaniu jednolitej barwy, dorzucamy resztę składników.
SMACZNEGO!
Bananowy Shake możemy śmiało podać dziecku przed i po treningu. Tylko pamiętajcie! Musicie zachować około 30 minut odstępu. Przed treningiem organizm musi przyswoić wartości odżywcze. Natomiast po treningu mięśnie muszą odpocząć.
Banan, jak każdy owoc, ma wiele wartościowych składników.
Na przykład witaminy z grupy B (B6, B2, B1, B3), witaminę C, A, E. Banany są głównym źródłem potasu. Ze wszystkich występujących w bananie makroelementów, jest go najwięcej (aż 360 mg/100 g). Jednak zapotrzebowanie dzieci i dorosłych na potas jest duże. Już od 1 roku życia jest to dawka 2400 mg/dobę . Co trzy lata zapotrzebowanie zwiększa się średnio o 500 mg/dobę.
Jednakże banany to nie tylko źródło potasu. Godnym uwagi może być występujący w bananach mangan. Już w 100 g banana występuje 15 % zapotrzebowania dziennego na ten pierwiastek u dzieci.
W skrócie. Mangan daje dzieciom:
mocne kości (wchodzi w skład kości)
ułatwia wchłanianie i magazynowanie żelaza
Jednak należałoby uważać, żeby nie spożywać go w nadmiernych ilościach, ponieważ u dzieci może przyczynić się do:
zahamowania wzrostu
zaburzeń koordynacji ruchowej
nadmiernego zmęczenia i zniechęcenia
Kolejnym mikroelementem, który stanowi około 18% zapotrzebowania dziennego, jest selen. Jednak na rozwój dzieci nie ma większego wpływu.
Z witamin główną rolę odgrywa witamina C, lecz nie jest jej najwięcej. Najwięcej jest choliny, bo aż 9,8 mg/100 g. Warto o tym pamiętać, ponieważ cholina jest składnikiem leków na ból gardła oraz pomaga leczyć stany zapalne.
Zdrowe Napoje Energetyczne. Podsumowanie
Mam nadzieję, że moje propozycje na Zdrowe Napoje Energetyczne nakłonią Was Drodzy Rodzice, a także dzieci do spożywania ich częściej. Nie musi to być dla Was codziennością. Na początek proponuje 2-3 razy w tygodniu. Najważniejsze, żeby powoli przyzwyczajać umysł do dobrych nawyków żywieniowych.
Napoje energetyczne nie takie złe jakby się wydawało, lecz nie dla wszystkich.
Jakie są naprawdę napoje energetyczne? Złe czy dobre?
Napoje energetyczne zna każdy. Potocznie nazywamy je 'energetykami’. Większość społeczeństwa (mam na myśli osoby dorosłe, młodzież i niestety także dzieci), wie, jak taki energetyk wygląda, smakuje. Jest również grupa ludzi, którzy znają nawet skład. Prawie każdy wie, jakie jest ich działanie.
Jednak czy to wystarczy, żeby dowiedzieć się jakie są naprawdę napoje energetyczne? Złe czy dobre?
Ponadto w artykule dodatkowo znajdziesz odpowiedź na pytania:
W jednej z ankiet przeprowadzonej w sieci na pytanie-Czy napoje energetyczne są dobre czy złe dla zdrowia, odpowiedź była następująca:
53% dla odpowiedzi 'Dobre’
47% dla odpowiedzi 'Złe’
Spójrzmy na to teraz z innej stronyi odpowiedzcie sami na te pytania.
Czy osoby, które spożywają je przede wszystkim dla:
lepszego samopoczucia
poprawy koncentracji
walorów smakowych
lepszej akceptacji wśród rówieśników
umilenia sobie czasu spędzonego ze znajomymi
Uważają, że są złe dla naszego organizmu?
Myślę, że większość jest świadoma tego, jakie stanowi zagrożenie dla naszego zdrowia.
A jeśli popatrzeć na to z drugiej strony.
Czy osoby, które nie piją energetyków, ponieważ:
są niezdrowe ze względu na ich skład
powodują uzależnienie
są po prostu niesmaczne
Mogą powiedzieć, że są dobre dla naszego organizmu?
Uważam, że nie mogą powiedzieć, że są dobre. Jednak bez wahania mogą użyć słowa 'nieszkodliwe’. Pod warunkiem umiarkowanego spożycia.
W związku z tym pojawia się nam odpowiedź.
Napoje energetyczne są złe. Jednak picie ich w rozsądnych ilościach jest nieszkodliwe.
W dalszej części opiszę złe skutki spożywania energetyków. Następnie dowiecie się, kiedy są nieszkodliwe i czy warto je pić. A ponadto dowiecie się, czy istnieje Zdrowy Napój Energetyczny.
Przedstawiłem na początku, że napoje energetyczne i spożywanie ich mają swoje złe i dobre (nieszkodliwe) strony.
Jaka jest szkodliwość picia nadmiernych ilości energetyków dla osoby dorosłej?
Jaka ilość wypita w ciągu dnia, może zaszkodzić osobie dorosłej?
Odpowiedź jest prosta. Nawet jedna puszka (250 ml) może spowodować, że źle się poczujemy. Może to się odbić na naszym samopoczuciu w ciągu całego dnia. Oczywiście zakładamy, że ktoś jest w złej kondycji zdrowotnej.
Na przykład osoby, które mają problemy z ciśnieniem tętniczym, nie powinny sięgać po napoje energetyczne. Powodem jest kofeina, tauryna czy cukier. Także kobiety w ciąży nie powinny pić ze względu na kofeinę, ponieważ może ona wpłynąć na wzrost płodu.
Energetyki zwiększają produkcję hormonu stresu (noradrenalina). Co więcej mogą one doprowadzić do chorób serca i układu krążenia. Badania dowiodły, że przede wszystkim osoby spożywające regularnie napoje energetyczne, mają między innymi:
przyśpieszoną akcję serca i arytmię
migotanie komór
Ponadto badanie EKG u osoby, która wypiła energetyk godzinę przed rozpoczęciem badania, wykazały objawy choroby serca.
W sumie jedna puszka orzeźwiającego, ulubionego smaku energetyka nie doprowadzi nas do poważnej utraty zdrowia.
Natomiast należy pamiętać, że napoje energetyczne mogą uzależnić, a to już jest poważny problem. Nadmierne spożycie, może doprowadzić do śmierci. Odnotowano takie przypadki nawet u osób młodych, którzy nie mieli problemów ze zdrowiem.
Takie skutki uboczne, które przedstawiałem to tylko niewielki procent szkodliwości, jaki stanowią napoje energetyczne u osób dorosłych. Jeśli mogą w poważny sposób zaszkodzić dorosłej osobie, to nie trzeba wyjaśniać jakie konsekwencje mogą być dla dzieci.
W sumie nie przeprowadzono badań naukowych na dzieciach, ponieważ byłoby to nie etyczne i zbyt ryzykowne dla takiego młodego organizmu. Dlatego nie możemy udowodnić, jak energetyki wpływają na dzieci.
Uważam, że takie badania są zbędne. Ponieważ organizm młodego człowieka, jest o wiele mniej odporny na działanie na przykład kofeiny.
Wypita jedna puszka energetyka (250 ml) przez dziecko, może spowodować znaczące dla zdrowia skutki uboczne. Jeśli u osób dorosłych mogą wystąpić takie objawy jak:
zmęczenie
trudność z koncentracją
obniżenie nastroju
to u dzieci na pewno zaobserwujemy je.
Te trzy czynniki mają duży wpływ na prawidłowy rozwój każdego dziecka.
Każdy rodzic chce dla swojego dziecka jak najlepiej. Oczekuje, żeby przede wszystkim dobrze się uczyło, było posłuszne, pełne energii, zdrowo się odżywiało i wykazywało postępy w nauce.
Nie ma sportowca na Świecie, który spożywałby napoje energetyczne regularnie.
Jeżeli my jako rodzice dbamy o to wszystko. A u dziecka i tak zaobserwujemy objawy typowe dla nadużycia energetyków, wtedy trzeba szybko i zdecydowanie zareagować. Ponieważ napoje energetyczne zawierają substancje chemiczne, które mogą doprowadzić do poważniejszych problemów zdrowotnych u dzieci.
Więcej na temat składu energetyków dowiecie się w artykule – Napoje energetyczne i ich skład.
Temat sprzedaży napoi energetycznych dzieciom jak dla mnie jest bardzo drażniący i nie zrozumiały. Każdy wie, że energetyki źle wpływają na dzieci i nie powinno się ich podawać. Jednak zakazu sprzedaży niestety nie ma.
Napoje energetyczne i 13-latek
Jak widać na filmie, sprzedawcy są świadomi tego, że dzieci w takim wieku nie powinny pić takich napoi. Aczkolwiek patrząc na to od strony prawnej, powinni sprzedać.
W 2018 roku posłanki Gądek i Kołodziej złożyły interpelację do Ministra Zdrowia. Dotyczyła ona zakazu sprzedaży napoi energetycznych dzieciom i młodzieży do lat 16. Do dziś niestety taki zakaz nie wszedł w życie.
Dla porównania w Wielkiej Brytanii taki zakaz występuje. A w takich krajach jak: Norwegia, Dania, Islandia – dostępne są tylko w aptekach.
W sumie nie dziwi mnie to, że w Polsce takiego zakazu nie ma. Odkąd pamiętam, Polska zawsze była inna niż większość krajów w Europie, czy na Świecie.
Jak energetyki wpływają ogólnie na zdrowie
Jeżeli miałbym odpowiedzieć na to pytanie jednoznacznie, to odpowiedziałbym ”ŹLE”. Również większość (a nawet i wszyscy) dietetycy, lekarze, trenerzy, odpowiedzieliby tak samo.
Jeśli jakiś produkt nie ma w sobie wartościowych składników, a regularne spożywanie go, może odbić się na naszym zdrowiu – To po co go spożywać?
Z naukowego punktu widzenia, energetyki źle wpływają na ludzi. Zawarta w nich kofeina, tauryna, cukier – mogą szybko i łatwo uzależnić. A zawarte w nich substancje chemiczne takie jak: kwas cytrynowy, cytrynian sodu, barwniki, kwas askorbinowy (pow. 2 g/dobę) – mogą źle wpłynąć na nasz stan zdrowia. Chociaż uzależnienie od kofeiny nie można porównać do uzależnienia alkoholowego, czy narkotykowego. Do przedawkowania kofeiny wystarczy nieco ponad litr energetyka. Nie zapominajmy, że kofeina występuje również w innych produktach. Na przykład w coca-coli, czy w czekoladzie.
Jest wiele skutków ubocznych, które może nie prowadzą od razu do śmierci, ale wpływają źle na samopoczucie w ciągu dnia. Może także przełożyć się na jakość naszego snu, co w efekcie przełoży się na nasz stan następnego dnia, ponieważ będziemy niewyspani.
Żaden instytut badawczy nie potwierdził pozytywnych skutków wypicia, chociażby jednego napoju energetycznego. Owszem tuż po wypiciu czujemy się o wiele lepiej, lecz jest to krótkotrwały stan.
Wcześniej wspomniałem, że nie udowodniono naukowo złego wpływu energetyków na dzieci. Nikt takich badań nie wykonuje ze względów etycznych, zdrowotnych i przede wszystkim w obawie rodziców o swoje dzieci.
Jedynie możemy porównać badanie, które wykonano na kilkudniowych zwierzętach laboratoryjnych. Ich wiek odpowiadał wiekowi dziesięcioletniego dziecka.
Badanie wykazało zaburzenia Neuroplastyczności mózgu. Tak między innymi miała działać na dzieci kofeina. Innymi słowy, poprzez podanie niewielkiej ilości kofeiny, blokuje się pewien proces w mózgu, który odpowiedzialny jest za jego rozwój.
Kolejnym etapem badań, było odstawienie kofeiny. Kiedy w organizmie dorosłego już zwierzęcia nie było śladu kofeiny, zaobserwowano dużą bojaźliwość i niepokój.
Jedynym plusem napoi z grupy ”sugar free” jest oczywiście brak cukru. Zastępują go słodziki. W napojach energetycznych najpopularniejszymi słodzikami jest aspartam, sukraloza i acesulfam K.
Wbrew opinii większości naszego społeczeństwa, ww. słodziki nie są aż tak złe i źle wpływające na nasz organizm.
Do naturalnych słodzików możemy zaliczyć rośliny takie jak:
Lukrecja gładka (Glicyryzyna) – pochodzenie (południe Rosji i Europy, a także Polska)
Więcej na temat w/w słodzików przeczytasz w artykule-Napoje energetyczne i ich skład. Na przykład aspartam używa się w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym. Występuje w takich produktach jak:
guma do żucia, drażetki odświeżające oddech
wędliny i ryby
tabletki musujące
Na temat pozostałych sztucznych słodzików takich jak: cyklaminian sodu, sacharyna, dulcyna – napiszę w kolejnych artykułach.
Atmosfera tworzona jest przez zawodników, trenerów, rodziców, a także osoby zarządzające klubem lub Akademią.
Co zrobić, aby w drużynie i poza nią była odpowiednia atmosfera?
Co rozumiemy przez określenie—sportowa atmosfera w drużynie?
Sportowa atmosfera w drużynie to w szczególności jedność i wspólny cel wszystkich ludzi związanych z klubem.
Budowanie atmosfery sportowej, może niektórym kojarzyć się zwłaszcza z drużynami gdzie grają dorośli ludzie. Po części macie rację, lecz nie do końca tak jest. Przede wszystkim atmosferę sportową należy budować w każdej drużynie, począwszy od żaków, a skończywszy na oldboyach. Innymi słowy, w każdej dyscyplinie sportu, to atmosfera ma znaczący wpływ na postawę każdego sportowca.
i wiele, wiele innych (mógłbym wymieniać aż do wyczerpania dyscyplin).
Aczkolwiek nie jestem w stanie wymienić wszystkich dziedzin sportu, jakie występują na Świecie. Ponieważ pomysłów ze strony ludzi jest nieskończenie wiele.
Co jest najważniejsze w tworzeniu atmosfery w drużynie?
Jedną z najważniejszych rzeczy w tworzeniu odpowiedniej atmosfery w drużynie, jest przede wszystkim budowanie dobrej relacji między wszystkimi. A zwłaszcza zrozumienie przez każdego, co jest priorytetem.
Ważna jest atmosfera, którą tworzą nie tylko zawodnicy, ale również wszyscy ludzie pracujący wokół sportowca czy drużyny. Składa się na to cały sztab szkoleniowy i pracownicy. Najważniejsze jest, żeby ludzie, którzy tworzą cały sztab, rozumieli, co jest priorytetem. W sporcie zawodowym, czy nawet amatorskim taką najważniejszą rzeczą jest wynik, lecz nie jedyną.
Są kluby, które dużą uwagę przywiązuje na przykład do:
szkolenia dzieci i młodzieży
wspierania różnych akcji charytatywnych
organizacji wyjazdów na turnieje międzynarodowe.
Nawet spełniają marzenia niektórych dzieci. Wszystko po to, żeby klub cieszył się dużą popularnością, był rozpoznawalny oraz dawał dużo radości. Jednak to dla wyniku kluby inwestują ogromne pieniądze w swoje drużyny.
Można śmiało o tym powiedzieć!
Dzięki dobremu wynikowi jest dużo korzyści dla:
klubu
zawodników
kibiców
Dobra atmosfera bardzo pomaga w osiągnięciu satysfakcjonującego wyniku.
W dziecięcym sporcie jest trochę inaczej
Owszem priorytet jest, ale nie pod hasłem 'wynik’, tylko nazywa się:
’NAUKA’
Przede wszystkim nauczanie młodych sportowców wszystkich elementów, przyczyniających się do ich sportowego rozwoju, jest na tym etapie najważniejsze. Oprócz tego możemy przygotować dziecko do dorosłego, odpowiedzialnego życia.
Wszyscy, czyli (dzieci, trenerzy, rodzice) powinni o tym pamiętać.
Uważam, że bez odpowiedniej, zdrowej, przyjaznej atmosfery w grupie dziecięcej, nauka może nie sprawiać tyle radości. Ponieważ tylko satysfakcja z uprawiania sportu, może przynieść zamierzony efekt.
Kto tak naprawdę ma wpływ na pozytywny klimat w dorosłych drużynach?
Odpowiedź jest prosta. WSZYSCY. Każdy ma wpływ na atmosferę.
Jak wspomniałem wcześniej sztab szkoleniowy, musi zdawać sobie sprawę z tego, co jest priorytetem.
A kto wchodzi w skład sztabu szkoleniowego?
W drużynach zawodowych czy też nawet amatorskich w skład sztabu szkoleniowego wchodzi bardzo dużo ludzi. Są to osoby pracujący na kontraktach, etatach i bez wątpienia są specjalistami w danej dziedzinie. W ich skład wchodzą:
lekarze
fizjoterapeuci
masażyści
kucharze (dietetycy)
psycholodzy
Nie można zapomnieć oczywiście o pracownikach. Począwszy od osób rządzących (prezesi, koordynatorzy), a skończywszy na osobach zajmujących się sprzętem do trenowania.
Historia prawdziwa
Jak już jesteśmy przy, mówiąc kolokwialnie 'brudnej robocie’. Przypomniała mi się pewna historia. Były zawodnik Manchesteru United powrócił po wielu latach do klubu, aby rozpocząć karierę jako manager pierwszej drużyny. Pierwsze co zrobił, to poszedł przywitać się z Panią, która zajmowała się praniem sprzętu sportowego. Dlaczego? Ponieważ darzył ją wielką sympatią jako zawodnik. Właśnie ten gest pokazuje, że nawet w największych klubach na Świecie- atmosfera odgrywa szczególną rolę. Tworzą ją wszyscy ludzie związani z klubem. Podobnie jest w wielu profesjonalnych klubach.
Ten temat mógłbym rozwinąć bardziej, chociażby na swoim przykładzie. Grałem tylko amatorsko, ale atmosferę tworzyli wszyscy ludzie związani z klubem. Nie będę rozwijał się w tej kwestii, ponieważ ten artykuł jest o budowaniu atmosfery w dziecięcych grupach.
Pokazałem w skrócie, jak powinna wyglądać zdrowa atmosfera w dorosłym sporcie. Teraz porównam do nich grupy dziecięce.
Przez ten artykuł chcę pokazać, że w takich grupach również warto zadbać o fajną, przyjazną atmosferę.
W każdej grupie, drużynie dziecięcej oraz wokół niej na pewno są:
dzieci
rodzice
trenerzy
prezesi
W przypadku większych klubów może dojść jeszcze:
lekarz
koordynator
pracownicy klubu
kucharze (dietetyk)
psycholodzy dziecięcy
Ci wszyscy ludzie tworzą atmosferę, jaka panuje w danym klubie.
Jednak skupmy się na tych, co są w każdym klubie, akademii. Dzieci, rodzice, trenerzy, prezesi oni wszyscy razem są za to odpowiedzialni.
Czy jest skuteczna metoda na stworzenie pozytywnej atmosfery?
Zdecydowanie mówię TAK!!!
Atmosfera będzie się sama budować, ale każdy musi wiedzieć za co jest odpowiedzialny.
Teraz przedstawię 4 najważniejsze czynniki budowania pozytywnej atmosfery.
Dzieci muszą się nawzajem szanować (o wzajemnym szacunku wspomniałem w artykule Sport dla wszystkich dzieci).
Rodzice powinni odpowiednio podchodzić do całego procesu, być m.in. RODZICEM-KIBICEM.
Trenerzy skupić się na wszystkich dzieciach, nie tylko na tych 'grających’.
Prezesi, koordynatorzy organizować odpowiednie warunki do trenowania.
Ponadto niektóre pomysły, jakie sam wypróbowałem w akademii, opisałem w e-booku ”Parę słów do rodziców”.
Jedną, a jednocześnie najważniejszą z metod jest integracja.
Bez integracji, wzajemnego poznania się rodziców, trenera z rodzicami, nie ma mowy o przyjaznej atmosferze. Dlatego o zjednoczenie może zadbać każdy z tej trójki tj. (rodzic, trener, prezes).
Oto pierwsze kroki do aranżacji spotkania integracyjnego:
Rodzice mogą zaproponować innym rodzicom np. spotkanie przy kawie, a dzieciaki razem w tym czasie pograć, pobawić się na podwórku.
Trenerzy na przykład mogą zorganizować wypad na pizze wraz ze swoimi zawodnikami i rodzicami tuż po turnieju lub meczu.
Prezesi zadbać o to, żeby na zakończenie sezonu wszyscy rodzice i dzieci mogli spotkać się wspólnym gronie.
Oprócz takich pomysłów w formie spotkań można również przez wspólną rozmowę zorganizować coś naprawdę fajnego. Tylko trzeba chcieć.
Co daje taka atmosfera wokół drużyny?
Przede wszystkim w pierwszej kolejności. Weźcie za przykład swoje miejsce pracy, a potem odpowiedzcie sobie na to pytanie. Jak ważna jest dla was miła, przyjazna, spokojna, niestresująca atmosfera w miejscu, gdzie spędzacie po kilka lub kilkanaście godzin dziennie? Hmmm… Jest różnie 🙁
Dlatego, u dzieci jest podobnie i, w szkole przechodzą te wszystkie stresy, jakie wy podczas pobytu w pracy. Teraz odpowiedzcie sobie na kolejne pytanie:
Jako dorośli ludzie co robicie, aby odstresować się, zapomnieć, chociaż na chwile o problemach służbowych? No właśnie…
Dzieci nie mają wpływu na takie chwile, więc to rodzic jest odpowiedzialny za to, żeby mu to zapewnić. Dzieciaki również potrzebują takiej odskoczni. Dlatego chcą miło spędzić czas na zajęciach pozalekcyjnych.
Tutaj pojawia się odpowiedź na pytanie, ”Po co budować atmosferę wśród grup, drużyn dziecięcych”?
Właśnie po to, żeby uniknąć nadmiernego stresu związanego ze sportową przygodą waszych podopiecznych.
Sztuki Walki-metodą na ułożony i spokojny umysł każdego dziecka.
Jaką rolę odgrywają w życiu dziecka sztuki walki?
Samo określenie 'Sztuki Walki’ lub 'Sporty Walki’ budzą grozę. A dlaczego jest zupełnie odwrotnie?
Ponieważ sporty walki to m.in. nauka panowania nad umysłem dziecka oraz każdego dorosłego kto uczęszcza na takie zajęcia.
A zatem śmiało, można przyznać, że:
Nauka sztuk walki to recepta na ułożony, uporządkowany, spokojny umysł dziecka oraz na lepsze, zdrowsze życie każdego z nas.
W artykule pt. Sport dla wszystkich dzieci opisałem: Jaki wpływ na sportowy rozwój dziecka, ma ogólnie sport i piłka nożna. Natomiast w artykule pt. Siatkówka dla dzieci i dorosłych opisałem: Czego uczy siatkówka i dlaczego warto zapisać dziecko na takie zajęcia. Są to najpopularniejsze dyscypliny sportu w Polsce, które dzieci wybierają na początek swojej przygody ze sportem. Te dyscypliny różnią się od siebie, lecz mają również wspólne cechy takie jak:
wpływ na rozwój dziecka oraz praca w grupie
Natomiast obie dziedziny należą do gatunku sportów drużynowych i to je łączy najbardziej.
Fakt, że piłka nożna i siatkówka są najpopularniejsze wśród dyscyplin drużynowych, to nie znaczy, że mamy zapomnieć o sportach indywidualnych takich jak:
tenis ziemny, tenis stołowy
pływanie
wszystkie odmiany sztuk walki, takie jak: judo, karate, aikido, kendo, kung-fu, taekwondo i wiele,wiele innych.
Te wszystkie dyscypliny również mają dużo pozytywnych cech, które wpływają na rozwój naszej pociechy.
Jednak o każdej z nich należałoby napisać oddzielny artykuł, który mam nadzieję, że niedługo się ukaże.
Tymczasem w pierwszej kolejności przybliżę jakie korzyści płyną z uczęszczania na zajęcia ze sztuk walki. Nie przez przypadek wybrałem na początek tę tematykę.
Charakterystyczne cechy wpływające na dzieci, podczas nauki sztuk walki
Nauka sztuk walki posiada charakterystyczne cechy, które różnią się od jakiegokolwiek sportu drużynowego. Jednocześnie są najchętniej wybieranym kierunkiem przez dzieci i ich rodziców, jeśli chodzi o sporty indywidualne. Przez ostatnie lata powstało mnóstwo szkółek, które w swojej ofercie mają wiele odmian zaliczających się do sportów walki. Praktycznie w każdym większym mieście są takie szkoły. Gdzie chętnych dzieci do nauki nie brakuje. W związku z tym pozwoliłem sobie znaleźć kilka z nich w następujących miastach.
Ćwiczenia wykonuje się w parach lub grupowo (tak jak w sporcie drużynowym).
Podczas rozgrzewki występuje dużo gier i zabaw w drużynach.
To na zawodach dziecko pracuje przede wszystkim dla własnych osiągnięć. I to jest zasadnicza różnica pomiędzy sportem drużynowym a indywidualnym. Oprócz tego po zawodach tylko zawodnik dostaje nagrodę, medal czy dyplom. Nawet trener, który jeździ z zawodnikami, nie otrzymuje żadnych nagród lub upominków. Co mnie dziwi, a jednocześnie bardzo smuci. Przecież to trener jakby nie było, jest częścią sukcesów każdego zawodnika.
Właśnie z tego powodu uważam, że sztuki walki są sportem indywidualnym.
Napisałem, że sztuki walki mają charakterystyczne metody nauczania dzieci.
Mianowicie cechy te wpływają na mentalność u dziecka, a jak ona jest ważna w kształtowaniu charakteru u dzieci, to opisałem w moim e-booku pt. Parę słów do rodziców. Możesz pobrać go oczywiście zupełnie za darmo. Opisałem w nim między innymi, że im wcześniej zaczniemy pracę nad umysłem dziecka, tym lepiej dla niego i jego dalszego rozwoju. Sporty walki dają takie możliwości, ponieważ na zajęcia można zapisać już nawet 4-latka.
Ale nie to jest najważniejsze!!
Każda z tych odmian pozwala przede wszystkim rozwinąć duchowy styl życia, wzmocnić wewnętrzną siłę, nauczyć zdyscyplinowania,
a oprócz tego szacunku do:
trenera
starszych kolegów i koleżanek
do swojego przeciwnika na macie (nawet gdy wydaje się być słabszym)
konkretnej sztuki walki, jaką reprezentuje na treningach i zawodach.
Uczęszczanie na zajęcia powoduje szczególnie rozładowanie napięcia po stresującym dniu w szkole. Dlatego ważna jest obecność na każdym treningu. Dzięki regularności zobaczymy efekty pracy nad ukształtowaniem postawy dziecka.
Sztuki walki charakteryzują się indywidualnością
Ten czynnik pozwala dziecku poprawić swoją koncentrację i pamięć. Oczywiście zaprocentuje to w szkole. Naukę koncentracji i pamięci można zaobserwować między innymi w karate. Dzięki systemowi nauczania, jaki charakteryzuje się w karate, od najmłodszych lat dziecko jest w stanie znacząco poprawić te obszary.
Karate to nic innego jak wielokrotne powtarzanie układu ćwiczeń, jednocześnie zmuszając do koncentracji nad jednym elementem. Taki układ składa się z wielu ćwiczeń, które dziecko musi zapamiętać w odpowiedniej kolejności. Właśnie ten system nauczania powoduje poprawę również pamięci. Poprzez indywidualne wykonywanie tych ćwiczeń, dziecku nikt nie jest w stanie przeszkodzić, a zwłaszcza nie rozproszy go. Z pewnością indywidualne ćwiczenia dają poczucie kontroli, nad tym, co robi oraz pozwalają na lepsze skupienie.
Nie tylko w karate przykłada się uwagę do kształtowania charakteru u dziecka. Również w: judo, aikido, kung-fu, pracuje się nad skupieniem. To są specyficzne cechy wszystkich odmian sztuk walki.
Wiem, jak może kojarzyć się wszystkim ogólne pojęcia nauki sztuk walki. Sama nazwa brzmi groźnie. Często bez wcześniejszego zapoznania się przez rodziców z programem nauczania danego sportu walki, rezygnują oni z zapisania dziecka na takie zajęcia. Myśląc sobie, że wyrośnie na łobuziaka, który będzie tylko zaczepiał i prowokował bójki.
Nic bardziej mylnego!!!
Jeśli chcecie uniknąć właśnie takich zachowań u swojego dziecka, najlepiej zapisać go akurat na takie zajęcia. Rozładuje swoją energię i nauczy się pokory. Najistotniejsza jest nauka o tym, że takie umiejętności wykorzystuje się w obronie, a nie do prowokacji.
Regularność i systematyczność
Dzięki aktywnemu i regularnemu uczestniczeniu w treningach sztuk walki, dziecko będzie miało obniżony poziom agresywności. Dziecku wzrasta pewności siebie i wiara we własne możliwości. Te dwie cechy powodują, że dzieci nie szukają zaczepki z innymi, tylko starają się jej unikać. Wiem, brzmi nieco przewrotnie, ale tak jest. Trenerzy wpajają te wartości już od samego początku. Każdy trener jest swoistym autorytetem i wzorem do naśladowania, co stanowi istotny element kontroli nad zachowaniem.
Bezpieczeństwo i zdrowie
Kolejnym czynnikiem budzącym obawy wśród rodziców może być zagrożenie poważnym urazem lub kontuzją, ponieważ sztuki walki według większości to:
kopnięcia, uderzenia
rzuty, upadki
przepychanki
Tutaj również można zauważyć błędną interpretację wśród rodziców. Oczywiście możliwość jakiegoś urazu jest. W każdym sporcie takie ryzyko występuje.
Nauka zwinności, gibkości, ogólnej sprawności fizycznej, powoduje zmniejszenie zagrożenia kontuzją.
Zajęcia są jak najbardziej bezpieczne, ponieważ:
odbywają się na specjalnych matach
pierwszym etapem szkolenia jest nauka prawidłowego upadania
wiele ćwiczeń (na przykład w judo) są z wykorzystaniem dodatkowych miękkich materacy
w karate czy aikido nie dochodzi do bezpośredniej konfrontacji z przeciwnikiem. Ponieważ karate uczy układu ciosów, a aikido służy do obrony.
Bezpieczeństwo jest tutaj nadrzędną rzeczą i to jest godne uwagi. Dbają o nią wszyscy trenerzy oraz zawodnicy. Jest to element etykiety, która w sportach walki jest bardzo istotna.
Judo dla dzieci
Co wyróżnia sztuki walki od innych dyscyplin?
Właściciele wielu szkółek dają możliwość trenowania każdemu.
Nawet osoby dorosłe, które są w średnim wieku lub nawet starsze, mogą zacząć od nowa.
Uczestnicy dobierają się poziomem umiejętności.
W szkółkach zajęcia są dla dzieci i ich rodziców.
Dziecko ma okazję aktywnie spędzić czas ze swoim rodzicem.
Na zajęcia może zapisać się każda dorosła osoba, ale czy tak samo jest z dzieckiem?
Czy jak dziecko nie będzie trenowało od 4 roku życia, to będzie miało zaległości?
Na pewno tak, ale jest możliwość nadrobienia ich. A w jakim czasie to zrobi? Zależy już od niego samego i jego zaangażowania.
W przypadku dzieci i młodzieży jest tak samo, jak z dorosłymi. Bez wahania można zapisać na przykład ośmiolatka, jak i piętnastolatka. Tak jak wspomniałem wcześniej. Partnerzy dobierają się poziomem: umiejętności, zaawansowania technicznego oraz stażem. W związku z tym występuje zjawisko selekcji. Ma ona na celu prawidłowo przeprowadzić kolejne etapy szkolenia.
Takim przykładem jest moja osoba. Zacząłem trenować judo jak miałem 13 lat. Na początku moim przeciwnikiem na treningach była koleżanka z klasy, ponieważ stawiałem pierwsze kroki na macie. Już po kilku miesiącach mogłem występować w zawodach na szczeblu wojewódzkim. Z całkiem niezłym skutkiem.
Który rodzaj sztuki walki na początek?
Z mojego doświadczenia podczas pracy z dziećmi wiem, że dzieci mają różne charaktery.
Jeden jest impulsywny oraz wszędzie go pełno.
Drugi jest cichy i ciężko mu nawiązać relacje z rówieśnikiem.
Kolejny skupi się na treningu, nie będąc zainteresowanym wygłupami innych.
Dlatego istotne jest, żeby przy wyborze rodzaju sztuki walki wziąć pod uwagę charakter naszego dziecka. Na przykład:
Jeśli jest, kolokwialnie mówiąc żywe i wszędzie go pełno, dobrym wyborem będzie karate. Tam budzący respekt, a jednocześnie wymagający szacunku trener nauczy go dyscypliny.
Z problemem nieśmiałości i nawiązywania kontaktów z rówieśnikami poradzi sobie na przykład-aikido. Na zajęciach jest dużo pracy w grupach.
Dziecko przejawia dużą siłę?Polecam judo. Podczas wykonywania ćwiczeń w parach czy to w stójce, czy w parterze, taka siła przyda się jak najbardziej.
Podsumowując cały wpis
Sztuki walki to niezliczone korzyści na wielu płaszczyznach rozwoju dziecka. Jest wiele czynników przemawiających za karate, judo, aikido czy jakąkolwiek odmianą sportu walki.
Uważam, że najistotniejsze jest to, co wyróżnia sztuki walki od innych dyscyplin. Przede wszystkim:
praca nad umysłem dziecka,
nauka samokontroli oraz samoobrony
ogólna sprawność fizyczna, która przyczynia się do zdrowego, silnego, sprawnego ciała.
A ponadto w końcu.
Dzięki sztukom walki stajemy się lepszymi ludźmi, ponieważ uczymy się akceptacji samego siebie oraz wszystkich wokół nas.
Tak na sam koniec mała ciekawostka z historii.
Większość z nas sztuki walki kojarzy z krajami azjatyckimi. Uważa również, że sztuki walki są domeną takich krajów jak Chiny, Japonia, Korea. Oczywiście jest to w jakiejś części prawda, ale gdyby nie buddyści byłoby inaczej. To buddyści chcąc bronić swoich klasztorów przed wrogiem doskonalili sztuki walki. W sumie mieli na to czas:)
Najpopularniejsze rodzaje sztuk walki tj. karate, judo, kung-fu, wywodzą się właśnie z tych krajów. Wyobraźcie sobie, że to kinematografia była źródłem wiedzy, jaką pozyskiwały kraje z pozostałych części Świata na temat tych odmian sztuk walki. W tamtym okresie sztuki walki były wielką tajemnicą. Do tej pory nie mamy pewności, że wiemy wszystko.
Nie zmienia to faktu, że już starożytni Egipcjanie wykorzystywali walkę wręcz do obrony przed wrogiem. Do rozpowszechnienia przyczynił się również ruch emigrantów w połowie XIX w. z Indii do Chin.
Na całym Świecie każdy doskonali swoją odmianę sztuk walki. Do dziś najbardziej znaną europejską odmianą sztuk walki jest rosyjskie Sambo oraz polski Bas-3. Także Krav maga jest bardzo popularna. Pochodzi z Czechosłowacji, a Pan Imi Lichtenfeld udoskonalił ją w Izraelu.
Gra w siatkówkę daję nam mnóstwo radości. Te poczucie jedności z drużyną jest nieocenione.
Czego uczy siatkówka i dlaczego jest dyscypliną dla każdego?
Siatkówka między innymi uczy pewności siebie. A dlaczego?
W siatkówkę może grać każdy. Nie ma znaczenia, jaki poziom prezentuje. Czy profesjonalny, czy amatorski. Nie trzeba mieć dużego wzrostu, aby móc grać nawet na poziomie profesjonalnym. Jest wielu profesjonalnych siatkarzy, którzy są niscy.
Dlatego każde dziecko może uczestniczyć w zajęciach z siatkówki.
A jak wyglądają zajęcia z siatkówki wśród najmłodszych?
Postaram się w kilku słowach przybliżyć program szkolenia siatkarskiego.
Zajęcia dla najmłodszych nie wiele różnią się od treningów innych drużynowych dyscyplin. Stawia się na ogólny rozwój fizyczny. Występuje dużo gier, zabaw z małymi elementami siatkówki. Jednak od 7-8 roku życia ten proces jest zróżnicowany. Głównym czynnikiem jest rozwój koordynacji, zwinności, gibkości oraz siły.
Kolejny etap polega na doskonaleniu poznanych już elementów technicznych, oprócz tego dzieci zapoznają się z podstawami taktyki, a wszystko to podczas małych gier na zróżnicowanych zasadach.
Także w kolejnym etapie wyróżnić możemy udoskonalenie techniki oraz taktyki podczas gier właściwych (na pełnowymiarowym boisku). Do tego dołączamy oczywiście trening siłowy i motoryczny.
Teraz może małe porównanie do innych dyscyplin
Mianowicie…
Piłka nożna jest najpopularniejszą dyscypliną sportu w Polsce, jak również na Świecie. Nikt nie zaprzeczy, każdy o tym wie.
Czy dzięki jej popularności, zainteresowaniu wśród dzieci, młodzieży, dorosłych, mamy zapomnieć o innych dyscyplinach?
Uważam, że nie powinno tak być, ponieważ jest wiele innych dyscyplin. Są one bardzo widowiskowe, emocjonujące oraz sprawiają dużo radość z oglądania i uprawiania jej.
To właśnie siatkówka jest drugą dyscypliną pod względem popularności w Polsce. Dlatego, chciałbym tym wpisem przekonać wielu rodziców i dzieci, że siatkówka będzie idealnym rozwiązaniem na początek przygody ze sportem.
Weźmy pod uwagę sportowe wyniki naszej siatkarskiej reprezentacji z ostatnich lat, oprócz tego spójrzmy, na jakim poziomie znajdują się siatkarska PlusLiga i piłkarska Ekstraklasa. Dlatego, zastanawiam się… Czemu piłka nożna jest bardziej popularna wśród dzieci i młodzieży? Nie chciałbym porównywać do siebie tych dwóch lig, ponieważ byłaby to typowa walka Dawida z Goliatem, gdzie o wiele słabszy Dawid wygrywa.
W związku z tym.
Dlaczego piłka nożna, a nie siatkówka?
Dlaczego większość dzieci, które zaczynają przygodę ze sportem, wybiera właśnie piłkę nożną, a nie np. siatkówkę?
Może na to pytanie odpowie wasza pociecha?
Podzielcie się nią ze mną. Z chęcią przeczytam każdy argument.
Dlaczego uważam, że siatkówka jest drugą co do popularności dyscypliną w Polsce?
Jeden z powodów przedstawiłem już na początku. Czy ten fakt jest najważniejszy? Trudno stwierdzić, ale na pewno niejedyny.
Najbardziej godnym uwagi mogą być szkółki siatkarskie, których w Polsce przybywa coraz więcej. Właściciele, trenerzy, instruktorzy zachęcają dzieci do zabawy siatkówką już od najmłodszych lat.
Są również szkółki, gdzie zajęcia dla dorosłych amatorów cieszą się dużą popularnością. Jest wielu trenerów, którzy prowadzą takie zajęcia indywidualne oraz grupowe. Jeden z nich nazwał je CardioVolley.
Jest to dowód na to, że w siatkówkę można grać w każdym wieku, a co najważniejsze czerpać z tego radość.
Dzięki programowi SOS (Siatkarskie Ośrodki Szkoleniowe), który sfinansowało Ministerstwo Sportu i Turystyki i ruszył w 2012 roku, siatkówka oraz szkolenie młodych zawodników zmieniło się znacząco.
Na początku z projektem zapisanych było 127 szkół, tworząc przy tym klasy sportowe. W związku z tym zapisało się ponad 30 tysięcy chłopców i dziewcząt w różnych kategoriach wiekowych. Co więcej, twórcą całego projektu był Polski Związek Piłki Siatkowej wraz z trenerami, nauczycielami, instruktorami.
W całej Polsce jest już ponad 300 szkół i 115 akademii.
z całej Polski. Każdy znajdzie coś w pobliżu własnego domu.
Dlaczego warto zapisać dziecko właśnie na zajęcia z siatkówki?
Po pierwsze:
Dla początkujących, czyli 6-7 latków zajęcia są w formie zabawy tak jak prawie w większości sportów drużynowych. Zajęcia odbywają się w hali więc i boisko jest mniejsze.
Po drugie
Im starsze dziecko, tym bardziej zwraca się uwagę na elementy techniczne.
Po trzecie
Uczy się jak prawidłowo układać sylwetkę, ręce podczas odbicia sposobem górnym czy dolnym.
I te elementy nie wymagają posiadania dużej kondycji oraz sprawności od dzieci.
Aczkolwiek siatkówka nie polega na ćwiczeniu, tylko techniki, to również treningi siłowe, motoryczne, mentalne. Podobnie jak w prawie każdym sporcie drużynowym. Dlatego bez odpowiedniego zaangażowania u dziecka rezultatów raczej nie będzie.
Sport ma mnóstwo zalet, jeśli chodzi o prawidłowy rozwój dziecka. O tym wspomniałem już nie w jednym wpisie oraz w moim e-booku ” Parę słów do rodziców ”.
W przypadku siatkówki jest podobnie, ponieważ jest to sport drużynowy i to z tego powodu nasze dzieci uczą się wielu ważnych wartości, które zaprocentują w przyszłości.
Porównując zajęcia siatkówki i piłki nożnej, to wydaje się, że siatkówka jest dla nieco spokojniejszych, mniej ruchliwych dzieci.
Kolejną zaletą, która przemawia, za siatkówką jest:
Możliwość trenowania jej przez cały rok, bez względu na pogodę, ponieważ treningi odbywają się w hali. Odchodzi jednocześnie dylemat, z jakim boryka się wielu rodziców. Czy dziecko powinno trenować na dworze podczas padającego deszczu lub zbyt niskiej temperatury?
Dlaczego siatkówka jest również dla spokojniejszych dzieci?
Jest to dyscyplina, gdzie występuje rywalizacja. W każdej dziedzinie sportu jest to zjawisko normalne, którego nie da się wyeliminować, ponieważ sport od zawsze będzie z rywalizacją szedł w parze.
Rywalizacja w siatkówce przebiega troszkę inaczej lecz podobnie jak w większości dyscyplin drużynowych takich jak:
piłka nożna, piłka ręczna, koszykówka
sporty walki, takie jak: judo, karate, boks, mma.
W siatkówce nie ma bezpośredniego kontaktu z przeciwnikiem, ponieważ zespoły oddziela siatka. W związku z tym dziecko czuje się pewniej i nie przestraszy się np. rywala, który jest od niego wyższy, silniejszy. Dzięki swoim umiejętnościom czysto siatkarskim, techniką, sprytem, zwinnością, może pokazać takiemu, że to on dominuje.
Uważam, że budowanie pewności siebie, dzięki takiej formie rywalizacji, wpłynie na rozwój dzieci jak najbardziej pozytywnie. Być może dziecko nie zniechęci się do sportu z powodu wyższych, silniejszych i bardziej żywiołowych rówieśników. Przynajmniej tak mi się wydaje.
Kolejny plus i atut dla dziecięcej siatkówki
W takich zajęciach jednocześnie mogą uczestniczyć chłopcy i dziewczynki. Ponadto, grupy mogą wymieszać się i trenować razem. Nie wpłynie to na płynność zajęć, ponieważ przewaga niektórych chłopców nad dziewczynkami w warunkach fizycznych nie będzie widoczna.
https://youtu.be/skNQqrhdhuk
Siatkówka dzięki Mamie
Być może właśnie taka forma zajęć spowoduje, że siatkówka będzie idealnym wyborem dla naszej pociechy na początek przygody ze sportem.
Siatkówka od najmłodszych lat
Siatkówka to nieograniczone emocje
Jeśli dziecko zacznie jak najwcześniej przygodę ze sportem, to dzięki temu może stać się częścią procesu nauczania, który czuwa nad prawidłowym rozwojem od najmłodszych lat oraz dba o ciągłość szkolenia na wszystkich etapach rozwoju. A także, poprzez współpracę klubów, akademii, szkół z Ministerstwem Sportu i Turystyki oraz PZPS każde dziecko ma szansę na realizację swoich marzeń.
Najwyższy poziom
Teraz dosłownie kilka słów o siatkówce profesjonalnej
Według mnie zaletą w siatkówce na poziomie zaawansowanym oraz profesjonalnym jest tempo, w jakim rozgrywane jest spotkanie. Tutaj nie ma miejsca już na spóźnione reakcje czy długie myślenie. Trzeba reagować bardzo szybko, a przede wszystkim instynktownie. Trzeba być skoncentrowanym w każdej sekundzie meczu. Dlatego jej żywiołowość powoduje wielką radość z gry u każdego. Nawet najwolniejsze dziecko jest w stanie dzięki ciężkiej pracy zbudować taki poziom gry.
Właśnie ta radość z każdego zdobytego punktu sprawia, że siatkówka jest sportem dla wszystkich, a jednocześnie pięknym. Jeśli od małego będziemy wpajać taki życiowy pozytywizm naszym dzieciom, to sport w dużej mierze stanie się ich częścią życia.
Żeby już nie zanudzać was za bardzo, tak na koniec małe podsumowanie.
Dlaczego dzieci i dorośli powinni się związać z nią na całe życie?
Mianowicie,
jedna z najciekawszych gier uprawianych masowo (podobnie jak najpopularniejsza piłka nożna)
zespołowość (bez wysiłku każdego z drużyny nie ma osiągniętego celu)
nie potrzeba dużego wkładu finansowego, ponieważ (podczas zajęć w SOS sprzęt zapewnia akademia bądź szkoła)
sport mało urazowy, bez kontaktu z przeciwnikiem
dyscyplina dosłownie dla każdego
można uprawiać ją wszędzie (wystarczą tylko chęci i pozytywny nastrój)
uczy dyscypliny i zdrowej rywalizacji
wpływa na wszechstronną sprawność fizyczną dziecka, m.in. na:
koordynację ruchową
zwinność
gibkość
A co najważniejsze,
pomoże dziecku wykształcić się sportowo.
Co sprawi, że odnajdzie właściwą ścieżkę, która przerodzi się w pasję i oprócz tego zostanie z nim na długie, długie lata.
Jeden cel, jedno zadanie na odprawie przed każdym meczem.
Dla wszystkich trenerów oraz rodziców
Wpis skierowany do trenerów. Aczkolwiek z metodą 'cel+zadanie’, może zapoznać się również rodzic.
Jeśli nie jesteś trenerem, ale Twoje dziecko uczęszcza na zajęcia z piłki nożnej, to warto, żebyś Ty jako rodzic zapoznał się z metodą 'cel+zadanie’. Pozwoli Ci to na zapoznanie się z metodą szkolenia, a być może wykorzystasz to u siebie w domu.
Chciałbym przedstawić Wam metodę 'Jeden cel, jedno zadanie’, którą stosuje podczas szkolenia moich podopiecznych z rocznika 2010.
Inspiracją do stworzenia tabeli był opublikowany wykład dr.hab.inż. JanaKosendiaka z AWF Wrocław. Więcej na temat wykładu będzie w dalszej części. Warto także zapoznać się samemu Wykład Kosendniak.
Metoda 'Jeden cel+jedno zadanie’ skupia się na nauczaniu jednego elementu. Trwa ona kilka jednostek treningowych. Oczywiście mecz ligowy traktowany jest również jako trening.
W związku z tym można stosować ją podczas treningu w czasie różnego rodzaju gier, indywidualnego przygotowania oraz przez całą jednostkę treningową.
W skrócie polega ona na skupianiu się na pewnych elementach (tylko na nich) podczas meczu, treningu.
Metodę celu zadaniowego zapewne stosuje wielu trenerów, tylko może w innej formie.
Tabelę do wypełnienia możesz pobrać za darmo, a znajdziesz ją w zakładce Darmowe PDF/Dla Trenera. Być może będzie ona dla Was pewnego rodzaju inspiracją do stworzenia swojej metody, którą podzielicie się ze mną i z pozostałymi czytelnikami. Wspólnymi siłami możemy więcej:)
Teraz…
Szybkie omówienie tabeli 'cel+zadanie’
Ważne!!!
Jeśli będzie coś dla Was niezrozumiałe, to śmiało piszcie poprzez formularz kontaktowy.
W pierwszej kolumnie – wpisujecie Imię i Nazwisko, chociaż może to być ksywka boiskowa oraz pozycję, na jakiej ma zagrać zawodnik w danym meczu.
W drugiej – piszecie TYLKO jeden cel. To ważne!! Dla każdego zawodnika możecie w oddzielnej tabeli pt. Tabela Indywidualne wypisać kilka celi, co należy poprawić. Wypisałem również cele dla poszczególnych pozycji. A nazwałem ją Tabela Pozycje, wszystkie znajdziesz oczywiście w zakładce Darmowe PDF/Dla Trenera.
W trzeciej – jest ocena. Zastosowałem skalę punktową od 1-5. Wy możecie ocenić także, w ilu procentach zawodnik wykonał przydzielony cel. Proponowałbym punktacje, ponieważ dzieciakom bardziej się to podoba. Takie oceny jak w szkole. Punkty można przydzielać po każdej kwarcie bądź połowie. Dlatego, żeby ocena końcowa była jak najbardziej sprawiedliwa.
Piąta kolumna – w niej oceniamy ilość razy wykonanego zadania. Wpisujecie na bieżąco w trakcie meczu. Stawiacie plusy lub pionowe kreski. Poziome kreski mogą kojarzyć się z minusami.
Ocena gry zespołowej, a jednocześnie cel dla zawodnika
Podzieliłem szóstą kolumnę na cztery mniejsze rubryki, ponieważ jest to propozycja moja w ocenie gry zespołowej. Wymieniłem jak dla mnie najważniejsze elementy, które odpowiadają za skuteczność zespołu. Poszczególne elementy możecie stosować jako główne cele lub zadanie dla zawodnika.
Siódma kolumna – to ocena za zaangażowanie. Wszyscy wiemy o tym, że bez walki, odpowiedniego zaangażowania w meczu, treningu nie osiągniemy za wiele, ponieważ przeciwnik za darmo nie odda nam meczu. Nauka musi iść w parze z pełnym zaangażowaniem. Chyba że będą to 'niewidomi’ aczkolwiek i taka drużyna jakby istniała, nie oddałaby meczu za darmo.
Ósma kolumna – jest tylko formalna, ale to nie znaczy, że nie potrzebna. Wpisujemy w niej ilość minut na boisku oraz pozycje, na jakich grał podczas całego meczu.
Dobrze, żeby zawodnicy pamiętali cele i zadania niektórych kolegów na boisku. Ponieważ pozwoli to na lepszą realizację celu lub zadania innemu koledze. Zapamiętywanie można zastosować jako cel dla zawodnika, bowiem spowoduje to lepszą współpracę między sobą i wpłynie na grę zespołową.
Jeszcze jedna rada.
Bądźcie konsekwentni!!!
Jeśli zawodnik nie radzi sobie z pewnym elementem, to powtarzajcie go sukcesywnie, lecz w pewnych odstępach czasu. Na przykład dwa mecze z rzędu. Jak nie będzie postępu, dajcie inny cel przez dwa kolejne tygodnie. Następnie wrócicie do starego, z którym były problemy.
W tabeli jest miejsce dla ośmiu zawodników, ponieważ jest wtedy przejrzysta oraz łatwa do wypełnienia przed każdym meczem.
To tyle, jeśli chodzi o tabelę.
Teraz o tym, co najważniejsze.
WYNIK czy NAUKA?
Jestem trenerem. Wiem, jaka jest mentalność większości z Was. Ilu trenerów w Polsce tyle jest wizji na temat gry, ustawienia, taktyki, okresu przygotowawczego itp. Dlatego podchodzę do tego z szacunkiem i pokorą.
Rozumiem, że wypełnienie tabeli w całości może być dla niektórych z Was niemożliwe, gdyż macie inną wizję trenowania, rozgrywania meczów, przygotowywania się do zawodów (turnieju). Dlatego chcąc ocenić wszystkich sprawiedliwie i w każdym elemencie jest nie lada wyzwaniem.
Osobiście zdarzyły mi się takie mecze czy nawet turniej, że wypełniłem ją w całości. Tylko dlatego, iż skupiłem się na tym meczu i ocenie właśnie tych elementów, które rozpisałem wcześniej. Spowodowało to, że nie miałem czasu.
Po pierwsze na:
gadkę z sędzią.
Po drugie na:
patrzenie w trybuny,
ustawienie całego zespołu.
To nie pomyłka. Nie ustawiam całego zespołu w trakcie meczu.
Interesowało mnie tylko to, co jest w tabeli.
Teraz przemyślcie sobie tak na spokojnie. Co dla Was jest najważniejsze?
WYNIK czy NAUKA???
Ja już dawno przekonałem się, a oprócz tego porównanie celu wynikowego do celu zadaniowego przez Pana doktora upewniło mnie w mojej 'wizji’. Dlatego to ma sens.
Taką tabelę możemy stosować u naszych młodych piłkarzy nawet do 21 roku życia, ponieważ na początku pełni funkcję nauczania, a od 12 roku życia powoli wchodzimy na etap doskonalenia.
W związku z tym zachęcam każdego z Was do dzielenia się spostrzeżeniami, opinią, propozycjami jak udoskonalić tę metodę. Możecie zrobić to bezpośrednio w komentarzu lub przez formularz kontaktowy. Być może razem tak usprawnimy metodę, że będzie łatwo i przyjemnie dla Was, a przede wszystkim dla naszych młodych sportowców.
Zarządzaj zgodami plików cookie
Używamy plików cookies w celu optymalizacji naszej witryny i naszych serwisów.
Funkcjonalne
Zawsze aktywne
Przechowywanie lub dostęp do danych technicznych jest ściśle konieczny do uzasadnionego celu umożliwienia korzystania z konkretnej usługi wyraźnie żądanej przez subskrybenta lub użytkownika, lub wyłącznie w celu przeprowadzenia transmisji komunikatu przez sieć łączności elektronicznej.
Preferencje
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest niezbędny do uzasadnionego celu przechowywania preferencji, o które nie prosi subskrybent lub użytkownik.
Statystyka
Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do celów statystycznych.Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do anonimowych celów statystycznych. Bez wezwania do sądu, dobrowolnego podporządkowania się dostawcy usług internetowych lub dodatkowych zapisów od strony trzeciej, informacje przechowywane lub pobierane wyłącznie w tym celu zwykle nie mogą być wykorzystywane do identyfikacji użytkownika.
Marketing
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest wymagany do tworzenia profili użytkowników w celu wysyłania reklam lub śledzenia użytkownika na stronie internetowej lub na kilku stronach internetowych w podobnych celach marketingowych.
